Spots Op West 2010

Spots Op West 2010

Weg met Werchter, weg met Dranouter, weg met Humorologie, weg met Dour, "Spots Op West" is officieel het leukste festival van Vlaanderen en omstreken. En ook het gezelligste. Misschien is dit een heel klein beetje subjectief omdat ik een echte theaterliefhebber ben, maar toch ... Naar jaarlijkse gewoonte brachten wij twee dagen door in Westouter. We sliepen er zelfs (bij de mensen van "Zoo-Story") en het werd alweer een hele leuke bedoening. We aten er ciabatta's, dronken er rode wijn en pintjes en genoten vooral van een aantal mooie theatervoorstellingen. Nieuw dit jaar was dat we voor de eerste keer zelf deelnamen. Vincent, Griet en ikzelf (drie rasechte Klakkeboemers) namen het initiatief om dit jaar zelf een stukje op de planken te brengen tijdens dit festival. We bedachten een naam voor "ons" gezelschapje (TG InTeam) en we vroegen Stefan Vancraeynest of hij ons wilde regisseren en Bart Gerard of hij de belichting wilde verzorgen. Daar Stefan weinig tijd heeft in de maand juni, kwam hij één keer per week om ons zijn aanwijzingen te geven. Zo werd hij een meer dan gewaardeerde coach voor "onze" interpretatie van "Dubbel Gemengd", een compilatie van eenakters van een aantal bekende auteurs, zoals Alan Ayckbourn, James Saunders, enz. Zaterdag 10 juni 2010 om 15u00 was het zover. Bart stak de lichten aan en wij staken van wal. We speelden voor een quasi volle zaal (75 van de 80 plaatsen bezet) en gaven het beste van onszelf. Blijkbaar werd dit ook wel gesmaakt door het publiek en ons weekend kon al bijna niet meer stuk. En nu konden we optimaal genieten van onze collega-toneelmakers. We kregen een gevarieerd aanbod te zien van goed tot zeer goed theater. Hieronder een overzichtje :

De Laatste Nachtdoor Nieuw Wezemaals Toneel
Tekst, regie en spel : Marc Smet

XXXX

Aangezien ik van plan ben om ooit eens "Het Albino-monster" van Marc Smet te creëren, was ik wel heel benieuwd naar deze monoloog. Vol verwachting ook. De verwachtingen werden dan ook meer dan ingelost. Wat een tekst ! Het verhaal van een man wiens vader net gestorven en die vertelt over de relatie met zijn vader als kind en als volwassene. Stukje bij beetje krijgen we te horen welke last deze man met zich meedraagt. Heel mooi gebracht. Soms op het theatrale af, maar nooit echt storend. Heel goed gedaan ! Een aanrader !

Vloed

door Vi
Tekst en regie : Filip Debosschere
Spel : Jona Kesteleyn, Alexandre Popowycz en Mattias De Meulenaere
XXXX

Een afstudeervoorstelling van de Fontys Academie voor Drama Tilburg. En wat voor één. Genoten van de eerste tot de laatste minuut. Drie jongemannen hebben "iets" overleefd en komen samen terecht in een kleine ruimte. Het lijkt wel alsof ze de wereld herontdekken. Ook worden ze lastig gevallen door een duistere vijand. 45 minuten theater zonder één verstaanbaar woord te spreken. 45 minuten bewegen, dansen, "zingen", ... Een lust voor oog en oor.

De Drakendoder en Afspraak In Het Park

door De Stresskonijnen
Tekst en regie : Etienne Notteboom
Spel : Norbert De Coster en Etienne NotteboomXXXX

Leuk idee, leuk concept. Leuk om naar te kijken en te luisteren. Met heel eenvoudige middelen wordt een decor opgebouwd. Twee acteurs betreden de scène en brengen ons het verhaal van een kleine jongen die "Drakendoder" wil worden. Aan de hand van een aantal momenten uit het leven van de jongen zien we of hij daar al dan niet in slaagt. Leuk. Zo mogelijk nog leuker was "Afspraak In Het Park". Hierin belanden twee mannen op hetzelfde moment op hetzelfde bankje in hetzelfde park. Beiden hebben een afspraak op hetzelfde tijdstip. Heel plezant met een verrassende ontknoping. Goed gedaan en heel aangenaam om naar te kijken.

Zoo-Storydoor Ama-Producties
Tekst : Edward Albee
Vertaling : Gerard Reve
Regie : Eric Meirhaeghe
Spel : Bart en Daniël ClaeysXXXX

Een hele mooie tekst, goed gebracht door vader en zoon Claeys. Het mocht misschien af en toe nog wat scherper, nog wat heviger. En de laatste scène duurde misschien net iets te lang om geloofwaardig te blijven, maar desalniettemin genoten van een leuke voorstelling.

Waar De Wilde Rozen Groeiendoor Academie Poperinge
Tekst : Wim Chielens
Regie : Frank Verdru
Spel : Chris Vandenberghe, Trui Baes, Johan Nuyttens, Josine Quaeghebeur, Annie Lemahieu, Mieke Delanote, Lena Leurs en Sabine Dewitte
XXXX

Leuk idee, om "Where the wild roses grow" van Nick Cave en Kylie Minogue om te zetten naar een toneelstuk. Interessant verhaal, maar volgens mij net niet interessant genoeg gebracht om mij 60' te boeien. Iets te academisch allemaal om boeiend te blijven. Goed gebracht door het gros van de acteurs, daar niet van, maar te theatraal, te academisch om mij een uur aan mijn stoel gekluisterd te houden.

De Liftdoor K.T. Osea
Tekst : André Steenbeek
Regie : Sven Claeys
Spel : Youri De Bondt, Philippe Van Deyck, Melissa Schotmans, Anneke Aerts en Andy MichielsXXXX

Heel plezant uitgangspunt. Stop vier mensen in een lift die stil valt en zie wat er gebeurt. Een paar leuke ideeën, maar te weinig om 20' te overtuigen. Ten eerste werden de vier personages in een te grote lift gestopt. Ook het spel was bij momenten te zwak om het publiek te kunnen overtuigen.

Een vrouw alleendoor Rosanne Pauwels
Tekst : Dario Fo
Vertaling : Frans Roth
Begeleiding : Chris Debruyne
Spel : Rosanne Pauwels
XXXX

Een monoloog van Dario Fo. Op zich een schitterende tekst, maar veel te theatraal gebracht. Geen moment geloofde ik wat die vrouw aan het vertellen was. Ooit had ik eens een stukje hieruit gezien, maar veel beter (ook door amateurs). Hierdoor was ik misschien bevooroordeeld, maar toch : dit kan beter.

Al bij al kunnen we terugblikken op een geslaagde editie van "Spots Op West". Onze eigen productie viel heel goed mee en we kregen ook een aantal hele leuke voorstellingen te zien. Volgend jaar zijn we zeker weer van de partij. Hopelijk met evenveel toneel, evenveel rode wijn en evenveel zon als dit jaar. Tot volgend jaar !

Humorologie 2010

Humorologie 2010

Dit was onze eerste kennismaking met het fameuze humorologie-festival. En dat was best een aangename. Een heel gezellig festival-sfeertje in leuk gezelschap (Annick, Bé, Kris, Pedro en Vincent). We zagen vier voorstellingen, waarvan twee goed en twee minder goed. Dat heb je natuurlijk wel met festivals. Dit neemt echter niet weg dat we volgend jaar zeker weer van de partij zullen proberen te zijn.

666
door Yllana

XXXX

Vier gedetineerden komen aan op "Death Row" en bereiden zich voor op hun einde. Drie van hen zijn overduidelijk echte criminelen. De kleinste van de vier lijkt onschuldig. Voor de rest is er maar weinig verhaal te bespeuren. We krijgen de ene humoristische sketch na de andere. En hoe verder de voorstelling vordert, hoe grappiger die worden. En dit allemaal zonder één woord te zeggen. "Yllana" gebruikt een universele theatertaal die een mix is tussen fysiek theater, commedia dell'arte en slapstick. Kwam voor mij wat traag op gang, maar eens de heren goed op dreef kwamen, hebben we toch een aantal keren goed moeten lachen. Hoogtepunten voor mij : de slow motion droom, de scène met de "duivel" en de sketch met de twee gehangenen. Een aanrader. Deze mannen zou ik graag nog eens aan het werk zien.

Lies Lefever en David Galle
door Lies Lefever en David Galle

XXXX

Twee piepjonge komedianten. Een slechtziende Antwerpse negerin en een "roste" Westvlaming. Beiden brengen ze stand-up comedy. Lies laat zich vooral leiden door haar liedjes waarin ze haar rake teksten zelf begeleidt met haar gitaar. Haar versie van "Rood" klinkt net iets anders dan die van de Marco zelf. Goed gebracht en goed gelachen ook af en toe. David houdt het bij woord en ziet in de invoering van de Euro de reden waarom de roodharige medemens uitgestoten wordt. Goeie moppen, goed gebracht, maar jammer dat hij niet iets zelfzekerder naar voren komt. Misschien zat het feit dat dit een try-out was daar wel voor een groot deel tussen. Maar voor de rest hebben we wel goed gelachen met deze twee beloftevolle leukerds.

Ca va pas ce faire tout seul
door Les Cousins

XXXX

Twee Franse clowns met af en toe leuke acrobatieën en met als hoogtepunt een liedje, gespeeld op kristallen wijnglazen, gevuld met water. Best goed gedaan hoor en heel af en toe ook grappig. Dit is echter vooral iets voor kinderen en was aan mij niet echt besteed. Eerder saai, vond ik.

Les demoiselles de rêve en leur soutien
door Pascale Platel

XXXX

Tot slot Pascale Platel in een eerder slaapverwekkende vertoning. Nochtans behoorlijk wat van verwacht en ook het uitgangspunt had wel iets. Pascale Platel laat ons kennis maken met haar muzen. Van Marilyn Monroe tot Maria Callas. Ze doet dit aan de hand van kleine anekdotes, aangevuld met beeldmateriaal. Allemaal nogal saai eigenlijk. Het kon mij althans niet boeien en er zat ook net iets te weinig humor in om de aandacht blijvend vast te houden.


We sloten wel af met een drankje op het hele gezellige terras en dat was dan weer wel heel goed. Een leuke namiddag beleefd op "Humorologie" en, zoals reeds gezegd, voor herhaling vatbaar.