De hotelkamer XII

...haar hoofd naar me wendt... Djeezus!!!! HELP! Wat is me dat? Ze heeft kort grijs, krullend haar. Hier en daar mist ze plukken en zie je haar oude schedel eruitpulken. Ze heeft een vale, grijze huid, een bleek gezicht en knokige handen. Vol afschuw wijk ik achteruit. Haar ogen zijn wijd open en glazig. Ze kijken dwars door me heen. Ze heeft opgezwollen, blauwe lippen. Het lijkt wel of er met pen op haar gerimpelde gezicht is getekend. Nu zie ik dat de lijnen niet getekend zijn, maar erin zijn gekrast. Ze lopen over haar wangen en voorhoofd en zelfs over één van haar ogen. De iris is gebarsten, er sijpelt iets wits uit. Leunend tegen het portier sla ik mijn hand voor m'n mond. Ik probeer te bedenken dat dit alles onmogelijk waar kan zijn. Het is een droom, een afwijking. Als ik even met mijn ogen knipper, zou ik in het normale leven terugkeren. Weg! Ik moet weg uit de wagen, en wel zo snel mogelijk. Het lukt me echter niet om in beweging te komen. Mijn ogen kunnen zich niet van de vrouw afhouden. Ik merk dat mijn handen trillen. Ik draai me om en braak in de gleuf van het portier. Ik kijk naar buiten en trek een aantal keer wild aan het hendeltje om het portier te openen. Gesloten, verdomme! Plots stokt mijn adem. Mijn mond valt open...... Daar ben je! Daar loop je...helemaal alleen, zomaar op straat....in ....Ingelmunster! Ik bons wild op het raam en schreeuw je naam. Jij hoort me niet. Plots voel ik één van de knokige handen op mijn schouder......

Toneel !

Maandag cursus en dinsdag "Closer". Wat wil een toneelminnend man als mezelf nog meer ? Ik moet wel zeggen dat ik persoonlijk vind dat het misschien wel tijd wordt dat de cursus gedaan is. Ik heb de indruk dat we de laatste twee lessen wat ter plaatse stonden te trappelen zonder nog al te veel vooruitgang te boeken. Let wel, ik vind de tekst van Arne Sierens ("De Soldaat-facteur en Rachel") heel mooi en ik vind het op zich wel leuk om die tekst te brengen. Maar nu had ik de indruk dat we aan een soort van repetitie van dit stuk bezig waren en dat Patrick bij momenten wat aan het experimenteren was zonder dat we nog echt veel bijleerden. Ik vond het wel bijzonder leuk om dit eens te mogen meemaken en Patrick is iemand van wie we veel kunnen bijleren, zonder twijfel ! Nog één keer in augustus en dan is 't gedaan !

Gisteren daarentegen vond ik het supertof ! "Closer" belooft een hele leuke productie te worden. En ook het productieproces ziet er goed uit. Fabiola lijkt mij een toffe madam om mee samen te werken en ook mijn collega-acteurs zijn zo te zien even gemotiveerd als mezelf. Ik denk persoonlijk ook dat iedereen de juiste rol gekregen heeft. Ikzelf zie Larry volledig zitten en ik ga er dan ook helemaal voor. Op naar de première !!!

Jammer, maar helaas...!

Maandag is de (voorlopig) laatste les van de cursus...snif... Zo jammer! Eigenlijk zou ik dit het ganse jaar wel volhouden. Eén avondje in de week cursus. Werken aan teksten, ze analyseren, ze 'kleuren' :-), ze brengen... Werken in de ruimte, werken met je lichaam... Een constante confrontatie met je eigen kunnen (èn je eigen werkpunten), je 'zijn' en 'niet-zijn'... Mede -cursisten kritisch observeren, maar evengoed door hen kritisch geobserveerd worden. Gewoon gezellig, meestal véél te lang, (na)praten over wat ons bindt,...
Ik heb me tijdens onze lessen supergeamuseerd en heel veel bijgeleerd!
Wedden dat ons pallet, onze waaier, net iets ruimer geworden is dan zes weken geleden?

Bedankt Bé, voor je eeuwig enthousiasme,
Bedankt Kurt, spelen met jou is altijd big fun,
Bedankt Patje, dat je volhield, groentje ;-), je deed het super, echt waar!
Bedankt Paul, voor je vaderlijke wijsheden,
Bedankt Tine, voor je 'nafte' die je zonder pruttelen verreed om naar het verre 'Knokke' te komen, je ideeën, je contentement!
Bedankt Gwen, voor de wijn die je meebracht en je supermotivatie. Blij jou te leren kennen!
En bedankt Patrick, voor je geduld, je begrip, je kennis die je overbracht, je eerlijkheid, je gekheid en je enthousiasme!

Enne, we houden in augustus een terug-kom-moment, hé!
Aan jullie allen een prettige vakantie!!!
xxxxxxxx
Griet

De Hotelkamer - Deel XI

... een wegwijzer naar Ingelmunster. Vreemd... Een wegwijzer in een doodlopende straat. Plotseling hoor ik achter mij piepende banden. Een zwarte wagen komt in volle vaart de straat ingereden en stopt pal naast mij. Ik probeer een glimp van de chauffeur op te vangen maar de duistere ramen beletten mij de binnenkant van de wagen te zien. Na een paar seconden, die precies uren leken, gaat de passagiersdeur aan mijn kant open. Nieuwsgierig kijk ik in de wagen maar die blijkt, op de chauffeur na, leeg te zijn. Voorzichtig betreedt ik de wagen en sluit de deur. Met gierende banden vertrekt de wagen. Huizen en bomen flitsen voorbij. Tevergeefs probeer ik de aandacht van de chauffeur te trekken maar hij blijft onverschillig door rijden. Na een half uurtje rijden is de duisternis ingetreden. Het is nacht nu. Door de snelheid van de wagen lijkt de straatverlichting een lange lichtketting te vormen. Tot mijn verbazing rijden we even later Ingelmunster binnen. De wagen houdt halt voor de ingang van het kerkhof. Wacht eens even... Boven een graf zie ik een rood lichtje zweven. Soms verspringt het naar een ander graf om daar dan terug enkele seconden te blijven hangen. Aan mijn linkerzijde gaat plots de passagiersdeur open en een oud vrouwtje neemt plaats naast mij. Ze zegt niets en blijft voor zich uit staren tot ze onverwachts...

"Closer" - Louis en Rachel

Dinsdag de eerste bijeenkomst van "Closer". Gezellige bedoening. Eén domper op de feestvreugde echter toen Nele niet kwam opdagen. Waarschijnlijk een vergetelheid. Ze zal er volgende week wel bij zijn, zeker ? Voor de rest een leuke, best wel leerrijke avond gehad. Eerst een beetje gediscussieerd over het hoe, wat en waarom van het stuk. En nadien een paar stukjes gelezen. Ziet er echt veelbelovend uit, al zeg ik het zelf. Ik zal er alleszins voor 200 % voor gaan, wees daar maar zeker van ! Leuk om horen en zien ook dat Fabiola zeer goed voorbereid is. Ze weet blijkbaar waar ze mee bezig is en kent het stuk ondertussen ook door en door. En ook Griet en Vincent leken mij supergemotiveerd. Nu nog Nele en we gaan ervoor !

Gisteren dan deel acht van onze "cursus acteren voor gevorderden". Ook dit blijft een hele leuke bezigheid ! Deze keer kregen we een aantal teksten van Arne Sierens om mee te "spelen". Teksten over Louis en Rachel. Mooie, alledaagse teksten. "Vertellingskes" van twee gewone burgers tijdens de oorlog. We moesten dit allemaal zo natuurlijk mogelijk en toch "gekleurd" brengen. Geen gemakkelijke opdracht, maar wel heel tof om te doen. Ik was dan ook voor mezelf bijzonder tevreden als er een tekst eens goed gelukt was. Mooi, het leven is mooi !