Opposites Attract - opnamedag 4

Ronny "Dep(p)"

Heel even waande ik me een echte filmster. Ik waande me de enige echte opvolger van Johnny Depp. Iedereen op de set noemde me namelijk een "Dep". En ik dacht bij mezelf : "Waauw ! Wat een compliment ! Ze vinden mij een "Depp" !". Algauw kwam de ontnuchtering toen bleek dat "Dep" eigenlijk gewoon het dialect is voor sul en dat mijn personage in de film een echte "Dep" is. Weg droom ... woesj !!!

Maar het was toch weer plezant. Een hele mooie locatie (met dank aan de broer en de schoonzus van Pat voor het gebruik van hun restaurant) en een gemotiveerde crew en cast. Deze dag bracht ook de introductie van een nieuw personage, met name de ober in het restaurant. Stijn Defour kwam dit spelen en deed dit meer dan behoorlijk. Ik hou van film, hoe moeilijk het soms ook is. Ik hou van het kleine spel, ik hou van de manier waarop je met een kleine oogopslag of een glimlach een kleine emotie kunt tonen op het grote scherm. Ik hou van het bijwijlen "onderacteren" in een film. Begrijp me niet verkeerd hé, ik blijf theater heel plezant vinden, maar film is en blijft toch mijn grote liefde. En ik hou van de mensen met wie je samen een film maakt. De mensen met wie je de passie voor film deelt. Allemaal even gedreven, allemaal even grote liefhebbers van de "zevende kunst". Meer van dat, zou ik zeggen. Op naar de volgende !

Spots Op West

We keken er naar uit, Griet en ik, naar deze editie van "Spots Op West". Zaterdag vertrokken we vol goeie moed naar Westouter om ons te laten onderdompelen in de wondere wereld van het amateurtheater, met Pedro en Vincent in ons kielzog. En het was fantastisch. De zondag trokken Griet en ik alleen naar Westouter, maar bij de vierde voorstelling liepen we alweer Vincent tegen het lijf, die ons vergezelde voor de rest van de avond. Het was genieten geblazen. Genieten van het mooie weer, van het pittoreske Westouter en van de schitterende, gevarieerde theatervoorstellingen, gebracht door de crème de la crème van de Vlaamse amateurverenigingen. Hieronder een overzicht van de door ons bijgewoonde theatervoorstellingen. Ik begin met de door ons best gesmaakte en eindig met de door ons minst gesmaakte voorstelling, wat niet wegneemt dat het stuk voor stuk goeie voorstellingen waren.

1
De Aft
Tejaterbende Oeps

Een hele leuke bewerking van het stuk van Yves De Pauw. Oeps verplaatste de setting van een keuken naar een kippenhok en schrapte een aantal passages. Hierdoor kreeg dit stukje de nodige vaart en was het genieten geblazen van deze drie "kippen", die op het punt stonden de ultieme daad van liefde te stellen. Een leuke regie en goed spel zorgden ervoor dat dit één van de beste voorstellingen van het voorbije weekend was (voor ons dan toch) ...

2
On Raftery's Hill
Theater TRAC

Een vrij klassieke creatie van dit rauwe Ierse drama. Maar zeer goed gedaan met een efficiënte regie en goed spel. Genoten van het verhaal ook, dat gelukkig af en toe ontlucht werd door de oude moeder van het hoofdpersonage. Een degelijk stuk, degelijk gebracht door een m.i. goeie groep.

3
De Meisjeskamer
La Barraca

Hierover waren de meningen binnen ons kleine groepje wat verdeeld, maar ik heb genoten van dit stukje. Het leuke decor, twee stellingen met daartussenin drie matrassen, en het goeie spel van de beide actrices waren voor mij voldoende om te genieten van die verhaal van twee opgroeiende zussen. Het duurde net iets te lang en ik had het gevoel dat bepaalde stukken konden geschrapt worden. Desalniettemin een leuk stukje theater gezien.

4
RITS SOLO's
Marjan De Schutter en Soetkin Demey

Twee korte voorstellingen door twee jonge dames. De eerste bracht drie liedjes op een uiterst originele manier. Ze zong zelf alle stemmen en"instrumenten" en kwam zo (door sampling) tot een leuk eindresultaat. Het stukje kende tenslotte ook nog een ontknoping die een ietwat wrange nasmaak naliet. Het tweede meisje bracht een indrukwekkend verhaal over eenzaamheid en de rampzalige gevolgen hiervan. Gewoon goed. Een dikke proficiat aan beide dames.

5
Lied
Tejater Studio James Ensor

Een gezellig cafeetje (althans daar leek het op), "De Westouterik", was het decor voor deze monoloog over een man die terugblikt op zijn rijk gevulde leven. Al bij al een leuke vertelling in een gezellig decor. Wij genoten ervan. Een beetje gemis aan "naturel" bij de verteller, maar dit werd goedgemaakt door het aangename verhaal en door het leuke decor.

6
Crayon
Mag het iets meer zijn ?

Niet echt mijn ding. Maar af en toe wel goed gelachen met de sketches van deze twee heren. Ze kregen de zaal op hun hand en dat zorgde voor een goeie interactie met hun publiek. Licht verteerbaar dat wel, maar voor mij "mag het wel iets meer zijn".

7
Antigone, geen seute
De figuranten

Toch iets raar, dit. Ok, dit mag dan wel een sociaal project zijn, maar is het daarom echt nodig om te pas en te onpas met eten en drinken te gooien en een acteur de hele tijd in zijn onderbroek te laten rondlopen (en hier af en toe iets uithalen om dat dan smakelijk te verorberen). Wat sterke momenten niet te na gesproken, toch niet echt mijn ding, dit.

8
Bloggers
Sint-Niklaasinstituut Anderlecht

Een schitterend idee. Zet vijf jongeren samen, laat hen elk een eigen personage creëren en laat hen dit personage voorstellen aan de hand van hun eigen videoblog op YouTube. Alleen jammer dat het technische aspect van de voorstelling zorgde voor wat lange pauzes af en toe en dat het stuk net iets te lang duurde om te blijven boeien.

9
Ieder zijn illusie
Muziektheatergroep NTB

Niet aan mij besteed, deze voorstelling. Goed gezongen, dat wel, maar verder weinig gezien dat mij echt kon boeien. Maar ik ben ervan overtuigd dat andere mensen dit zeker gesmaakt hebben.

Zoals je kan lezen, heel gevarieerde stukken gezien. Stuk voor stuk goed, maar de ene voorstelling lag mij gewoon meer dan de andere. Ik wil er gewoon nog eens de nadruk op leggen dat ik geen slechte voorstelling gezien heb. Een leuk festival dit en volgend jaar zijn we zeker opnieuw van de partij.

Opposites attract - Opnamedag 3

Ene hele lange opnamedag werd het. We hadden dan ook heel wat scènes in te blikken bij Marc thuis. De eerste spot werd gezet om 13u45 en het was 00u30 toen we het fantastische "It's a wrap" konden roepen. Marc's huis bood ons de nodige ruimte om te filmen en heeft ook de perfecte uitstaling om door te gaan voor het huis van Sophie. Er werd goed gewerkt. Ronny zorgde telkens voor een goede uitlichting en bood de nodige assistentie bij Marc, onze beeldregisseur. Christiaan was vaste cameraman van dienst en Annie zorgde gewoontegetrouw voor de klank Rond 17u00 kwam Eric Dobbelaere opdagen om wat beelden te schieten voor de "making of" (wat altijd een heel leuk souvenir is). Ikzelf moest maar één scène spelen waardoor ik me wat kon bezighouden met de acteursregie van Griet en Beatrijs. Om 20u30 tenslotte kwam Pat langs. Zij had voor de hele ploeg frietjes gehaald en kwam die afgeven. Je kon bijna van een perfect gestroomlijnde machine spreken. Plezant werken op die manier.

En we hebben goed gewerkt. We schoten een paar hele mooie plaatjes en ook van het acteerwerk ben ik grosso modo tevreden. We schieten op en hebben al een paar leuke scènes ingeblikt. En ook het contrast tussen Ronny en Sophie wordt meer en meer duidelijk. Heel plezant allemaal. Ik denk dat we een leuk filmpje aan het maken zijn. Althans dat hoop ik. En ik verlang nu al naar de volgende opnamedag. Graag zou ik die laten doorgaan op 12 juli, ergens in een café, maar we zien nog wel. Tot de volgende !