Uniroyal

Uniroyal

(Jo Van Damme)
door Het Vernieuwd Gents Volkstoneel

Regie : Bob De Moor
Spel : Daan Hugaert, Mieke Bouve, Barbara Sarafian en Jurgen Delnaet

XXXX

We bevinden ons in de bandencentrale van Antoine (lees Albert) Deconinck, "de koning" van de radiaalbanden. Zijn vrouw Nicole (lees Paola) is van Italiaanse afkomst. Zij wil met pensioen en gaan rentenieren in Italië. Ze hebben twee mogelijke opvolgers : de "domme" Kevin (lees Filip) en "losbol" Bruno (lees Laurent). Bruno is volgens hen niet geschikt om de zaak over te nemen. Hij is niet standvastig genoeg. Kevin daarentegen ... ("Ik wil koning worden."). Daarenboven worden ze geboycot door hun inwonende schoonzus Fabienne (lees Fabiola), weduwe van de broer van Antoine, Raoul (lees Boudewijn). U leest het, dit is een klucht die serieus de draak steekt met ons koningshuis. Dit leidt tot bijwijlen hele grappige situaties (Fabienne die via het horloge van Raoul met hem spreekt in de hemel, de processie van Echternach, enz.), maar af en toe wordt het net iets te plat naar mijn gevoel. De humor overstijgt vaak niet het niveau van "De Kampioenen" of pakweg "Samson en Gert" en is dikwijls nogal voorspelbaar ook.

Gelukkig zijn daar de acteurs, die alle vier schitterend staan te acteren. Daan Hugaert is perfect gecast als de soms norse Antoine, goed bijgestaan door Mieke Bouve. Maar het zijn vooral Jurgen Delnaet en Barbara Sarafian die de show stelen. Delnaet speelt een dubbelrol als Kevin en Bruno en doet dat fantastisch. En Barbara Sarafian bewijst nog maar eens waarom ze in mijn ogen één van de grappigste actrices is die ik ken. Ze is bij momenten hilarisch als Fabienne en weet moeiteloos het publiek op haar hand te krijgen. Het zijn de acteurs die dit stuk doen uitstijgen boven het niveau van een gewone klucht.

Maar ik heb goed gelachen en daar is het hen waarschijnlijk om te doen. Ik zou dus zeggen : opdracht volbracht, Vernieuwd Gents Volkstoneel !

Nieuwe cartoon !

By KVSmiley | View this Toon at ToonDoo | Create your own Toon

True West

True West

(Sam Shepard)
door Elisabeth nv

Spel : Stany Crets, Peter Van den Begin, Eddy Van den Abbeele & Greta Van Langendonck

XXXX

Nostalgie, zo kun je best het gevoel omschrijven dat ik had bij het zien van deze bewerking van het stuk van Sam Shepard. Ik zag het voor het eerst door het Zwevegems Teater en was meteen verkocht. Ik vond het toen al een schitterend stuk. We speelden het ook zelf met Klakkeboem en ik ben heel trots op die productie, mede door de toch wel lovende reacties achteraf. En nu hadden we het geluk om klasbakken Van den Begin en Crets aan het werk te zien als Lee en Austin. En ook nu weer was ik meteen verkocht.

De toon zat goed van bij het begin. Van den Begin was in mijn ogen perfect gecast als de duivelse Lee en ook Crets zette meteen de juiste toon met zijn interpretatie van de iets minder opvallende Austin (althans in het begin van het stuk). Het blijft een boeiende karakterstudie van twee tegenpolen van broers. De ene, Austin, is een scenarioschrijver, die op het huis van zijn moeder past en hoopt van daar zijn grote doorbraak in Hollywood te versieren. De andere, Lee, is een kleine crimineel die in de woestijn woont en nu zijn moeder opzoekt, maar in de plaats daarvan zijn broer terugvindt. Het hele stuk door voel je de spanning tussen de twee broers en dat bereikt een hoogtepunt als Lee producer Saul kan overtuigen om zijn verhaal te verfilmen en niet dat van zijn broer Austin. Dit leidt tot komische, maar ook spannende confrontaties tussen de twee broers. En op het einde weet je zelfs niet wie van de twee het uiteindelijk haalt.

Een echt acteursstuk met een leuk verhaal, fantastisch gebracht door de vier acteurs. Vooral Van den Begin en Crets vallen op, maar ook de moeder bracht haar rol voortreffelijk. Het stuk kent nogal wat valkuilen, zeker omdat beide broers ladderzat zijn naar het einde van het stuk toe. En in scène 8 had ik het gevoel dat het nu genoeg was geweest. Ook het einde kon sterker. Beide broers komen tegenover elkaar te staan en we weten niet wat die confrontatie zal brengen. Het licht bleef echter aan en beide acteurs verdwenen van scène. Dit kon sterker naar mijn bescheiden mening. Maar voor de rest niets dan lof voor deze interpretatie van één van mijn lievelingsstukken aller tijden.

Nostalgie ...

Blankenberge

Blankenberge

(Tom Lanoye)
door Zwevegems Teater

Regie : Eric Meirhaeghe
Spel : Sylvia Delabie, Hilde Haerynck, Magda Callens, Bart Opsomer, Stoffel Van Boeckxsel, Eugène Delabie, Simon Vancraeynest en Jef Depaepe

XXXX

Ik heb iets met het Zwevegems Teater. Ik ben al jaren lid van het trouwe publiek en sinds een aantal jaar ben ik ook spelend lid geworden van het Teater zelf. Met heel veel mensen daar kan ik het zeer goed vinden. Zo ook met de regisseur van dit stuk. Hem een vriend noemen, is misschien veel gezegd, maar we kunnen het heel goed met elkaar vinden. En ik heb ook al heel veel mooie stukken gezien van het Zwevegems Teater.

"Blankenberge" is zo'n typisch oervlaams stuk. En dat moet, naar mijn bescheiden mening, ook op z'n vlaams gespeeld worden. Rauw, realistisch, uit de buik. Dit is zo'n stuk dat langzaam oprijst uit die oervlaamse klei om je dan uiteindelijk naar de keel te grijpen. En de komische intermezzi moeten er zijn en blijven, maar ze mogen het einde niet teniet doen, wat hier wel gebeurde. Het tempo zat net niet strak genoeg en als er dan al eens wat vaart insloop, dan werd dat alweer teniet gedaan door een of ander weinig zeggend beeld dat daarenboven ook nog eens het spel van de acteurs serieus belemmerde (bvb. : het klimmen in de luchters, ...). We zagen ook acteurs die hun tekst precies net niet goed genoeg onder de knie hadden, wat natuurlijk ook het tempo niet ten goede kwam. Tenslotte zat ook de komische timing bij momenten heel verkeerd, wat lachsalvo's op het verkeerde moment met zich meebracht. En dit alles zorgde ervoor dat het einde je niet bij de keel greep, maar eerder op de lachspieren werkte ... tenzij dat de bedoeling was natuurlijk. Dan herzie ik mijn mening !

Snel naar het volgende, zou ik zeggen !