De Slappe Der Wet

Die klakkeboemers toch... De productie van Closer is nog in volle gang en ze zijn al terug bezig met de volgende. In februari 2009 brengen we de klucht "De Slappe Der Wet" op de planken. Woensdagavond hadden we de eerste bijeenkomst met alle acteurs en de regisseur voor een kennismaking met het stuk en een eerste lezing. Ik kon kennis maken met een aantal nieuwe gezichten in de groep en was dolblij om na een onderbreking van bijna 4 jaar terug mijn geliefde hobby te kunnen verder zetten. Tijdens de lezing werd al gauw duidelijk dat dit stuk vast en zeker op de lachspieren zal werken. Sommigen onder ons zaten al onmiddellijk in hun rolletje wat er de lezing alleen maar plezanter op maakte. De rolverdeling zit helemaal snor volgens mij en dat werd door niemand tegen gesproken. Het werd een enorm plezante avond met een toffe groep vrienden die zich 100% zullen inzetten om de mensen van Knokke en omstreken een avondje lachen, gieren en brullen te bezorgen. Voor de mensen die het stuk niet kennen, geef ik nog vlug een korte inhoud. Commisaris Fernand vertrekt met zijn minnares Dianne voor een erotisch weekendje. Hij geeft de leiding van het politiebureau in handen van zijn domme dienstbode Charelke. En vanaf dan begint alles natuurlijk verkeerd te lopen. En daar zal Fernand nog zwaar spijt van krijgen. Met dit stuk keren we een stukje terug naar de beginperiode van Klakkeboem. Een ouderwetse, gezellige billekletser. Zorg dat je er bij bent. Je zal er geen spijt van hebben.

Loft

Eric Van Looy is de grootste regisseur van Vlaanderen. Daar bestaat nu geen twijfel meer over. Met zijn nieuwe film "Loft" presenteert hij terug een pareltje. Alhoewel de acteerprestaties soms wat statisch en/of mat zijn, maakt de regie en het camerawerk veel goed. Het verhaal gaat over 5 mannen die samen een loft aan de Noord-oever van Antwerpen delen die ze vooral gebruiken om afspraakjes met losse scharrels verborgen te houden van hun echtgenotes. Als op een dag het lijk van een vrouw gevonden wordt in de loft, beginnen de 5 vrienden al vlug elkaar te verdenken en komt hun vriendschap onder zware druk te staan. Een bijkomend probleem : als de politie op de hoogte wordt gebracht, komen ook de echtgenotes alles te weten over het geheime liefdesnestje. Het scenario werd geschreven door Bart De Pauw en kan best concurreren met de scripts die in hollywood worden geproduceerd. Het verhaal bevat voldoende afwisseling en plotwendingen zodat je tot op het einde met volle aandacht naar het scherm blijft turen. Jammer genoeg moeten Eric en Bart het doen met de Vlaamse acteurs die we bij iedere Vlaamse productie te zien krijgen. De acteurs doen hun best om hun personage zo goed mogelijk te vertolken maar toch slaagden ze er niet in om enige vorm van sympathie of medeleven bij mij op te wekken. Het was wellicht een betere keuze geweest om met onbekende acteurs te werken. Een tip voor Koen De Bauw : stop aub eens met de brave goedzak te spelen. Waarom niet eens een slechterik ? Besluit : goede film, dankzij het puike werk van de regisseur maar het ontbreekt de acteurs aan dat net ietsjes extra meer om van de film een meesterwerk te maken. Wellicht laat een remake met Amerikaanse acteurs niet lang op zicht wachten. En waar blijft die eerste Oscar voor Eric ? Mijn stem heeft hij in ieder geval al...

TROTS

Wat ben ik gelukkig dat we uiteindelijk deze productie hebben aangedurfd, hoe moeilijk en zwaar het af en toe ook geweest is. Ik ben trots op wat we brengen en als je na een voorstelling zo'n schitterende commentaren krijgt dan weet je niet half hoeveel deugd dit doet!
Ik wil bij deze iedereen bedanken voor het vertrouwen in deze productie, voor de steun tijdens de repetities, voor de gezelligheid, voor de warmte, allé ...voor alles !!!!!
Ik geniet van dit stuk, geniet van het publiek, geniet van de mensen waarmee ik op het podium sta, geniet van het napraten achteraf, van alle mensen die springen om van Closer een onvergetelijke tijd te maken...merci!
Wat is toneelspelen op zo'n manier toch ZALIG!!!

Oja zelfs mijn kindjes, die er eigenlijk (gelukkig maar...) geen jota van begrepen, waren onder de indruk! Ze spelen nu stiekem van doktertje en fotograafje! :-)

Toneelweekend

We hebben net een toneelweekend achter de rug. Een weekend met "Closer". Toen we hieraan begonnen, zo'n jaar geleden. Toen we er voor het eerst aan dachten om "Closer" te brengen, had iedereen zoiets van : "Is dit wel iets voor Klakkeboem ? Kunnen wij dit aan ? Wat zal het publiek hiervan vinden ?". Kortom, iedereen had zijn twijfels. Ook wij, de acteurs en de regisseur. Daarbij kwamen dan nog eens onze persoonlijke problemen en de twijfels namen alleen nog maar toe.

De verwachtingen waren dan ook hooggespannen en de zenuwen gierden door onze hoofden. Je kon ze voelen tot in de zaal. En dan is daar het moment : 19u30. We moeten op ! Willen we dit wel ? Kunnen we dit wel ? Ja !!! We moeten erin geloven en er 200 % voor gaan. En dat deden we dan ook, allemaal : Pedro, Pieps, William, Pieter, Fabiola, de weekendorganisatie en wij, de acteurs. We gingen ervoor en tot twee keer toe kregen we een schitterend applaus en alle twijfels vielen weg. De reacties waren overwegend positief en dat deed ons verschrikkelijk veel deugd. Op naar het volgende weekend ... Tot dan, vrienden-Klakkeboemers !

Oproep

Collega-bloggers, ik zie dat ik zowat de enige ben die hier af en toe een bericht plaats. Bij deze doe ik een oproep aan iedereen die zich geroepen voelt !

Zit je met een been, heb je iets leuks meegemaakt (binnen of buiten Klakkeboem), schrijf het gewoon van je af, mensen ! Dat kan eens deugd doen.

Trots

Ik weet niet hoe dit klinkt of hoe dit overkomt. Misschien klinkt het wat aanstellerig of pretentieus, maar ik ben potverdikke trots op hetgeen wij gedaan hebben of gemaakt hebben van "Closer". Ik vind het een puike regie van Fabiola en ik vind van mijn collega-acteurs dat ze dat één voor één heel goed doen. En ik speel het heel graag. Ik hou ook van de soberheid van het decor met af en toe een leuke toets (het behandelbed, de trap, ...). Ook het gebruik van de "beamer" is goed zonder dat hierin overdreven is.

Ik hou van dit stuk en van de manier waarop wij het brengen. Ik hoop dat ik niet te pretentieus overkom, maar ik ben er verdorie trots op. Ik hoop alleen dat er genoeg mensen komen zodat we ook aan de buitenwereld kunnen laten zien wat wij ervan gemaakt hebben. En dan maar hopen dat zij dat ook kunnen smaken.

En ik hoop ook dat Klakkeboem doorgaat op de ingeslagen weg ("andere" stukken in november) en zich niet laat afschrikken door de magere opkomst. Alleen door dit te blijven doen, kunnen we geleidelijk aan een publiek opbouwen. Op voorwaarde natuurlijk dat wij die stukken blijven verzorgen. Op naar de première !!!

De laatste loodjes

De laatste loodjes wegen het zwaarst, zegt men toch altijd. Of ze het zwaarst wegen, weet ik niet, maar ze wegen wel zwaar. Hoewel ik tot mijn vreugde vaststel dat er nu toch wel wat "technische" mensen aanwezig zijn op de repetitie, waardoor ik me nu voor 150 % kan concentreren op mijn nieuwe vriend, m.n. Larry.

Het komt goed. Ik heb nu gezien dat ook scène 3 in orde komt, wat een pak van mijn hart is. Door het wegvallen van de podiumstukken, zal ook de belichting heel wat makkelijker zijn dan (ik zeg niet dat het nu spotgemakkelijk wordt, maar toch) met de podiumstukken. Ik zie ook dat we een materiaalmeester hebben die ons wat kan bijstaan achter scène. Kortom, alles begint nu toch stilaan op zijn pootjes te vallen.

Daarom bedankt aan Pedro, "Pieps", Pieter en Pat (de vier P's) voor hun "technische" en morele ondersteuning tijdens de repetities. Tot de volgende !

Zenuwen

De nervositeit stijgt, zowel bij de acteurs en de regisseur als bij de entourage. Gisteren werd de belichting omhoog gehangen en werden de podiumstukken klaar gezet. Ondertussen herhaalden de acteurs nog eens wat stukken tekst. Pedro was al de hele middag van de partij en ook Rudy en Pierre droegen hun steentje bij.

Pierre kwam ons nog een beetje opjagen met "zijn" zaal. Die moest en zou leeg zijn tegen woensdag en dan opnieuw tegen zaterdag. Pedro zette hem even op zijn plaats en toen konden we verder werken. Ondanks het enthousiasme bij Nele, Griet en mezelf, leek Vincent weg te zakken in een diepe depressie. Hij begon met het richten van de belichting. En zag toen, voor de zoveelste keer, dat het niet zo evident is om in "ons" zaaltje een goeie belichting aan te brengen. En natuurlijk hebben we nog twee zware weken voor de boeg, maar laat ons daar optimaal gebruik van maken om dit (toch wel schitterende) stuk tot een goed einde te brengen en ons publiek een onvergetelijke avond te bezorgen.

Hey, Vincent, deze is voor jou : "Always look on the bright side of life !".

Druk !!!

We hebben het druk, ja ! Maar wat zou ik doen zonder die drukte. Ik maak me natuurlijk wat nerveus in de aankomende première van "Closer". Ook en zeker als ik bekijk wat er nog allemaal moet gebeuren op voorhand. Maar ik zou liegen als ik zeg dat ik het niet graag doe. Ik hou van toneel, maar ik hou ook van "Klakkeboem" en ik wil er alles voor doen om met "Klakkeboem" mooie producties te brengen !

Wat het stuk zelf betreft, ben ik tevreden (maar wie ben ik, natuurlijk ?). Er wordt geconcentreerd gerepeteerd en ik heb gisteren een beetje zitten kijken vanuit de zaal en ik heb een aantal hele mooie dingen gezien. Ik zie mezelf natuurlijk niet bezig, maar ik hoop dat ik een beetje op het niveau zit van de rest. Als we zo blijven verder werken, dan komt het zeker in orde. Ik geloof in deze productie.

Op naar de "try-out" volgende week. Hopelijk kunnen we de leden even enthousiast krijgen als wij zijn.