Een rijkgevuld cultuurweekend

Wat een weekend !  Een weekend boordevol cultuur.  Superdruk, maar heel plezant en supergezellig.  Vrijdagavond zijn we naar Wingene gereden om te gaan kijken naar de eerste montage van "Waarom ?", onze nieuwste film.  En die ziet er eigenlijk wel goed uit.  Het wordt een behoorlijk somber filmpje waar het publiek toch even bij zal moeten nadenken.  Ik had nog een paar bemerkingetjes en Ronny zal de montage nu in die zin aanpassen.  Ziet er op het eerste zicht veelbelovend uit met een paar hele mooie shots.  Ben benieuwd naar de reacties.  We zullen nu een proef-DVD maken en laten zien aan een paar mensen om te zien of het werkt.

Zaterdag dan de Knokke Boem Kerst- en Cultuurmarkt helpen klaar zetten en zondag deelgenomen.  Griet stond buiten bij de Glühwein en de braadworsten en ik zat in een klein zaaltje voor de projectie van "Zwevegem : waar het goed is om te leven" en natuuurlijk "Opposites Attract".   Je kunt je afvragen of een dergelijke filmprojectie thuis hoort op een Kerstmarkt, maar eigenlijk past dit wel in het concept.  Naast een Kerstmarkt is dit ook een soort cultuurmarkt.  Zo wordt er bijna constant live muziek gespeeld, is er een levende Kerststal, kon ik genieten van een vleugje poëzie en worden er filmpjes geprojecteerd.  Ik kreeg natuurlijk niet de massa over de vloer, maar had af en toe toch wat geïnteresseerden die even stopten en zichtbaar genoten van "ons" filmpje.  Opdracht geslaagd !

En dan natuurlijk de apotheose van het weekend, de voorstellingen van "Brieven aan Doornroosje".  Wij hadden ons alvast te pletter geamuseerd tijdens de repetities, maar het was heel moeilijk om te voorspellen wat een publiek hiervan zou vinden.  De zenuwen gierden dan ook door ons lijf toen we zaterdagavond klaar stonden om op scène te gaan.  We speelden de pannen van het dak en bleven supergeconcentreerd het hele stuk door.  Het applaus nadien was fantastisch !  We "mochten" zelfs nog eens terugkomen.  Wat een gevoel !  Op dat moment wist ik weer waarom ik zo graag toneel speel.  Het was genieten !  Ook de reacties achteraf waren grotendeels positief.  Iemand zei ons zelfs dat we net geen staande ovatie kregen.  Waauw !  Een paar kritische vrienden van ons waren laaiend enthousiast.  Oef, een pak van ons hart.  Opdracht geslaagd !  Vernieuwend, absurd theater brengen en toch een publiek weten te boeien.  Zondag stonden we daar alweer.  Ook nu werd er een goed tempo aangehouden, maar er liep technisch een en ander verkeerd.  Het publiek had hier echter niets van gemerkt en alweer kregen we zo'n warm applaus.  En zo sloten we een superdruk, maar o zo heerlijk cultuurweekendje af !

Met vrienden aan tafel

Met vrienden aan tafel

(Donald Margulies)

door Het Zwevegems Teater

Regie : Jef Depaepe

Spel : Bart Opsomer, Sylvie Delabie, Stoffel Van Boeckxsel en Kathy Thiriaux

XXXX

Dit stuk ("Dinner with friends") won in 2000 de prestigieuze Pulitzer prijs in Amerika en ik kan heel goed begrijpen waarom.  De vertaling van Jef  Depaepe doet het stuk ook alle eer aan.  Het is een stuk over hele gewone mensen die in een voor velen onder ons herkenbare situatie terecht komen.  Lies komt op bezoek bij haar beste vrienden Karen en Steven.  Haar man Tom kon er niet bij zijn, want hij is op zakenreis.  Op een bepaald moment barst ze in tranen uit en vertelt dat Tom haar verlaten heeft voor een ander.  Dit zorgt ook voor problemen bij Steven en Karen.  Karen kiest duidelijk partij voor Lies.  Steven vindt dat je beide klokken moet horen en wil in geen geval zijn beste vriend laten vallen.  Hierdoor komt ook hun relatie op de helling te staan want ook Steven en Karen hebben zo hun problemen en beginnen aan elkaar te twijfelen ...

Dit loodzware thema wordt echter met de nodige humor gebracht waardoor het stuk nooit te zwaar wordt.  Een moeilijke evenwichtsoefening toch wel omdat het gevaar dreigt dat de "zwaardere" scènes door het publiek niet als dusdanig ervaren worden door de luchtige toon van een aantal andere scènes.  Toch werkte dit in deze creatie zeer goed.  Ondanks de plezante momenten tussen Steven en Karen, werd het publiek toch stil bij twee cruciale scènes (mijn favorieten trouwens) tussen enerzijds Lies en Karen en anderzijds Tom en Steven.  Hele mooie, uitgebalanceerde scènes met allebei een goed uitgekiende, sfeervolle belichting (het zonlicht bij de scène met de vrouwen en het donkere sfeerlicht bij de barscène tussen Tom en Steven).  Goed geacteerd ook door de vier acteurs.  Aarzelend begonnen door Tom, maar goed rechtgezet later in het stuk.  Misschien wat overdreven begonnen door Karen en Steven, maar perfect goedgemaakt in de rest van het stuk.  Een knappe prestatie van de vier acteurs in stuk voor stuk moeilijke, maar o zo leuke rollen voor ieder zichzelf respecterende acteur of actrice.  Allemaal rollen waar een acteur zich kan in vastbijten en dat hebben ze alle vier voortreffelijk gedaan !

Ik had het reeds over de belichting in twee scènes, maar ook doorheen de rest van het stuk zorgde het licht voor de nodige extra accenten zonder al te nadrukkelijk aanwezig te zijn.  Het licht was er mede voor verantwoordelijk dat we echt geloofden in een hotel-, slaap- of woonkamer te zijn.  Het sobere decor werd perfect gebruikt ondanks de vele scènewissels (die misschien hier en daar wat te lang duurden, maar echt gestoord heeft het mij niet).  Ook de muziek paste perfect bij het stuk.  En, het mag gezegd, onze kindjes (Paulien, Laurie en Xenia) deden dat goed als de stemmetjes van de kinderen van beide koppels.  Wij waren toch een klein beetje trots dat onze kinderen deel mochten uitmaken van deze schitterende productie.  Een echt schot in de roos, wat mij betreft.

Doornroosje schrijft een brief aan haar gouden stud ...

... of was 't zo niet ?  Op de duur zou je 't een en 't ander door elkaar beginnen slaan.  Met "Brieven aan Doornroosje" zitten we in de laatste rechte lijn naar de première van volgende week zaterdag 11 december.  Het wordt zo'n stuk van "erop of eronder", zoals men zegt.  Wij, de acteurs en de regisseur, amuseren ons te pletter.  Hoewel het niet zo makkelijk is.  Er wordt heel weinig gezegd, maar er wordt wel heel veel "stil" spel gespeeld.  Veel hangt af van de juiste timing.  Dit houdt ook in dat we voor 200 % geconcentreerd zullen moeten zijn willen we dit tot een goed einde brengen.  Dit wordt zeker een uitdaging.

Ook het stuk is niet zo evident.  Het is eigenlijk een opeenvolging van "sketches", het ene komisch, het andere tragisch, maar meestal behoorlijk absurd.  Dit zal zeker niet door iedereen gesmaakt worden, maar wie erin wil meegaan, zal een fantastische avond beleven.

En dan zijn we bij Klakkeboem begonnen met de repetities van "De Gouden Stud", onder de deskundige leiding van Griet.  Het is een fantastische groep en het enthousiasme onder de acteurs is bijzonder groot.  Ik heb het gevoel dat iedereen zijn beste beentje wil voorzetten om er een fantastische productie van te maken.  Ik hoor dat ook de vrouwen enthousiast zijn.  Wat onzeker, maar dat is volkomen normaal.  Het stemt mij, als voorzitter, toch zeer tevreden dat iedereen zo enthousiast is over deze "feest"productie.  Ik heb ook het gevoel dat dit wel eens de productie zou kunnen zijn die Klakkeboem een nieuw élan geeft.  Laat ons bidden ...