De Thuiskomst

De Thuiskomst

(Harold Pinter)

door FC Bergman

 

Coach : Jan Bijvoet

Spel : Stef Aerts, Bart Hollanders, Matteo Simoni, Greg Timmermans en Rik Verheye

XXXX

Mijn allerliefste vriendin Grietje kan er maar niet mee om dat ik altijd een klein beetje net niet in zwijm val als ik een BV (of een andere bekende mens) tegen het lijf loop.  Zo zagen we ooit eens Jean-Paul Belmondo en het kwijl liep bijna uit mijn mond.  Dit klinkt misschien belachelijk, maar het is sterker dan mezelf.  Zo ook gisteren.  Toen we binnenkwamen in Theater Antigone kwam Jos Verbist even een praatje slaan met ons.  Dan ben ik toch wel even heel vereerd dat hij lid wil worden van mijn "vierkante meter"-club.  Let wel, ik heb dit vooral met acteurs en muzikanten.  En ik kan er niets aan doen.  Ik weet ook wel dat dit maar gewone mensen zijn, maar ik heb een mateloze bewondering voor ze dat het toch altijd weer wat raar doet als je zo iemand tegen het lijf loopt.

Even over het stuk nu misschien.  FC Bergman is een piepjong collectief dat eigentijds theater brengt ... en hoe !  Ze brengen met "De Thuiskomst" één van de bekendere werken van Harold Pinter en zetten dit naar hun hand.  Wat we te zien krijgen, is een gezonde mix van drama en, bijwijlen hilarische, komedie.  De vijf acteurs zetten alles op alles in deze ultrarauwe versie van dit stuk van Pinter.  Na een jarenlange afwezigheid komt Teddy terug bij zijn vader, zijn  broer en zijn oom.  Hij is ondertussen getrouwd en heeft 3 kinderen.  Wat volgt, is een confrontatie tussen de zuipende, vechtende en lallende Lenny en vader en de iets gesofisticeerdere Teddy en zijn vrouw.  Het wordt een onwaarschijnlijk weerzien.

FC Bergman brengt dit stuk eigentijds en schuwt de controverse niet.  In het begin van het stuk zien we de zuipende vader en zijn zoon.  Vader kotst de net genuttigde drank uit en begint aan een nieuw biertje.  De confrontatie met zijn "verloren" zoon leidt tot grappige, maar ook prangende momenten.  De scène waarin Lenny en Ann dansen met elkaar is zowel grappig als pakkend.  De vertolkingen zijn goed tot zeer goed.  Oom Shit (of is het Sid) is een kleinere rol, maar wordt naar mijn mening goed gebracht door Greg Timmermans (met als hoogtepunt zijn laatste scène (ik zal verder niets verklappen)).  Lenny en vader hebben hun sterke momenten, maar het zijn vooral Teddy en Ann die de show stelen als de "verloren" zoon en zijn vrouw.  Zij hebben natuurlijk ook wel de mooiste rollen, maar ze brengen het er schitterend vanaf.

Een paar minpuntjes in mijn ogen.  Waarom in godsnaam kiezen deze vijf rasechte Vlamingen ervoor om dit stuk te brengen in het Hollands.  Af en toe werkt dit wel, maar het komt de verstaanbaarheid niet altijd ten goede, vooral dan van Lenny.  Diezelfde Lenny heeft ook een quasi-monoloog aan het begin van het stuk en deze duurt ook veel te lang om blijven boeien.  Voor de rest een hele mooie, gedurfde voorstelling gezien van een groep waar behoorlijk wat potentieel in zit.  Ik ben ervan overtuigd dat we nog zullen horen van dit "FC Bergman".