Adem

Adem

Van : Hans Van Nuffel

Met : Stef Aerts, Wouter Hendrickx, Marie Vinck, Anémone Valcke, Rik Verheye, Maarten Mertens, Kris Cuppens



XXXX

Tom is een gewone jongen van 18.  Hij studeert, trekt op met zijn vrienden en maakt plezier.  Het enige verschil met een andere gewone jongen, is dat hij lijdt aan Mucovicidose, een zware longaandoening waar je uiteindelijk aan sterft.  Hij heeft al de helft van zijn leven doorgebracht in het ziekenhuis.  De ziekte is erfelijk en ook zijn broer Lucas heeft Muco.  Hij zit al in een verder stadium en wacht op nieuwe longen.  Tom is, deels door zijn ziekte, zijn levensvreugde kwijt.  Hij is bijzonder cynisch en trekt op met de foute vrienden.  Tot hij bij één van zijn ziekenhuisbezoeken Xavier ontmoet.  Xavier is wat ouder dan Tom, heeft een succesvolle carrière als onderwaterfotograaf en heeft een vaste vriendin, weliswaar ook een Muco-patiënte.  Xavier geeft Tom zijn levensvreugde terug.  Hij is nu zelfs bereid om verder te studeren ... tot het noodlot toeslaat ...

De film snijdt een gevoelig onderwerp aan, namelijk een dodelijke ziekte en is op zijn sterkst als het de relaties schetst tussen de hoofdpersonages onderling, met op kop de relatie tussen Xavier en Tom (beide rollen worden schitterend gespeeld door Wouter Hendrickx ("the coming man") en Stef Aerts (nog heel jong, maar veelbelovend)).  Ook de relaties tussen Tom en Eline, tussen Tom en zijn broer, tussen Tom en zijn beste vriend Jimmy en tussen Tom en zijn ouders blijven interessant genoeg om te blijven boeien.  Het is pas wanneer de film een nevenintrige introduceert (Tom en Jimmy die een drugshandel opzetten) dat het allemaal wat ongeloofwaardig wordt met als hoogtepunt een compleet bij de haren gerukte scène op het eind tussen Xavier en Jimmy.  Zolang de film zich echter concentreert op Tom en zijn persoonlijke demonen, zit alles snor.  Jammer van die uitschuiver in de plot.  Die was echt niet nodig geweest om deze film boeiend te houden.  Een tweede minpunt is het wat overdreven melige einde.  In een film over een dodelijke ziekte kun je moeilijk verwachten dat je geen traan zal wegpinken, maar na een kwartier "gebleit" heb je het wel gehad.

Desalniettemin alweer een steengoede Vlaamse film met schitterende acteerprestaties en een boeiende schets van wat het betekent om te leven met een dodelijke ziekte.  Nog een kleine pluim voor Kris Cuppens, die heel mooi de onmacht van de vader in dit hele proces weet te vatten.