Dagboek van een filmproductie(tje)

Ergens in de loop van 2009 – ideeën + eerste contact acteurs

Als je een speelfilm wil maken, heb je een scenario nodig. En waar haal je in godsnaam een goed scenario ? Je kan natuurlijk altijd een scenario pikken van iemand anders. Zo zou je natuurlijk je eigen versie kunnen maken van, ik zeg maar iets, “The Pirates Of The Carribean”. Overdreven natuurlijk, dat weet ik ook wel. Maar je begrijpt wat ik bedoel. Je ziet een leuke film en denkt bij jezelf : “Dat zou wel leuk zijn om een eigen film over te maken.”. Het is altijd plezanter natuurlijk als je zelf een scenario bedenkt en schrijft. Maar waar haal je dan in godsnaam ideeën ? Meestal haal ik mijn inspiratie ook wel uit films die ik gezien heb. Zo inspireerden “Flikken”, “American Psycho” en tal van andere seriemoordenaarfilms mij tot het schrijven van “Smiley”. Alle romantische komedies die ik ooit zag, inspireerden mij dan weer tot het schrijven van “Opposites Attract”. Af en toe rijpt er echter een idee die op het eerste gezicht nergens op geïnspireerd is. En zo rijpte bij mij vorig jaar ergens het idee van “Waarom ?” (dit is nog de werktitel). Vaak heb ik verschillende ideeën op hetzelfde moment. Die leg ik dan voor aan Grietje en zij helpt mij dan meestal beslissen welke ideeën ik verder uitwerk. “Waarom ?” was er zo eentje. Ik had al een vaag idee van het aantal personages en heb dan ook maar meteen een aantal bevriende “acteurs” benaderd om te vragen of zij eventueel zouden willen meespelen.

Begin 2010 – schrijven

Zo’n idee laat je dan rijpen. Soms is dit rijpingsproces van hele korte duur, soms van hele lange duur. Zoals hier het geval was. Ik was al beginnen schrijven, maar had eigenlijk nog maar twee scènes en ondertussen rijpt het idee in je hoofd. Je bedenkt een nieuwe plotwending. Je ziet een ander einde voor je. Je rijdt rond, je ziet en zoekt geschikte locaties. En plotseling zit het hele scenario in je hoofd. Dan is het kwestie van vlug, vlug alles te noteren voor het weg is. Zo zijn er al vaak ideeën ontstaan die ook gerijpt zijn, maar omdat ik te lang wachtte om alles neer te pennen, is er nooit iets van gekomen. In dit geval dus wel. Ik heb verder geschreven en op een paar uurtjes had ik een kort scenariootje van vier bladzijden. Ons (Griet en ik) leek het wel leuk en we besloten om hier werk van te maken.

September 2010 – andere mensen warm maken + geschikte locaties zoeken

Daar sta je dan, met je fameuze scenario. Het spreekt voor zich dat je met twee mensen geen goeie film kunt maken. Christiaan, Annie en Marc waren in september ergens op bezoek bij ons ik heb hen een aantal scenariootjes verteld, waaronder dit. Ze knikten goedkeurend en waren direct alledrie bereid om mee te werken. We spraken onmiddellijk twee data af om de opnames te starten. Dan heb ik een mailtje met het scenario gestuurd naar Ronny. Die las het script en was ook meteen bereid om mee te werken. Goed, daarmee had ik “mijn” crew. Nu nog acteurs. Griet en ikzelf zouden twee rollen voor onze rekening nemen. Vervolgens stuurde ik een mailtje naar de twee acteurs die ik hier vorig jaar over had aangesproken. De ene was direct enthousiast. De andere kon helaas niet op de voorgestelde data. Lap, alweer een probleem diende zich aan. Gelukkig hadden we nog ouwe getrouwe Vincent, op wie we meestal kunnen rekenen, en de cast was compleet.

Ook het zoeken van geschikte locaties loopt niet altijd van een leien dakje. Dit vind ik persoonlijk het vervelendste werk van de preproductie. Gelukkig viel dit in dit geval nogal mee en we hadden al vlug twee locaties gevonden. We zouden de binnenscènes filmen bij ons thuis en de buitenscènes langs het kanaal (op een paar 100 m van ons huis).

Oktober 2010 – storyboard

Als “regisseur” (wat een groot woord voor zo’n klein manneke als ikzelf) moet je natuurlijk voorbereid naar de set gaan. Ik probeer dan ook altijd voor mezelf uit te maken welke shots we zullen filmen en hoe we dat zullen aanpakken (met een kraan, met een travelling, close, wide, enz.). Hiervoor heb je natuurlijk een “storyboard” nodig. Meestal weet ik wel wat ik wil, maar tekenen is nu eenmaal niet mijn sterkste kant. Dus beperkt zich dat dan tot wat lijntekeningen en al de rest zit in mijn hoofd. Dat maakt het natuurlijk niet altijd even evident om de andere crew-leden duidelijk te maken wat je wil. Gelukkig heeft “CeltX” (de GRATIS software die ik gebruik om scenario’s te schrijven) nu een “tool” ontwikkeld (Sketch) waarmee je een grondplan van de scène kunt tekenen. Ik heb dat nu voor het eerst gebruikt en ben hier heel tevreden over. En nu op naar de grote dag, de eerste opnamedag.

17 oktober 2010 – de eerste opnamedag (bij ons thuis)

We hadden afgesproken om 8u00 bij ons thuis. Dit lijkt vroeg, maar laat je wel toe om heel veel opnames te doen op één dag. Tegen 8u45 waren we voltallig. Ik toonde mijn storyboard en we begonnen met het klaarzetten voor de eerste shot. De travelling baan werd geïnstalleerd op twee bakken bier. Drie lichten werden klaargezet en we konden beginnen. En dan telefoon. De acteur, die zich geëngageerd had om in de namiddag te komen, kon onmogelijk aanwezig zijn. Een probleem die zich toch vaker voordoet als je bezig bent met een film. Altijd een groot probleem want daar sta je dan met je voltallige crew. Griet ontpopte zich al snel tot “casting director” en terwijl wij de rest van de set klaar zetten, belde zij een aantal bevriende acteurs op in de hoop alsnog iemand te vinden voor de cruciale rol van Gaby. Uiteindelijk vond ze iemand in de persoon van Dennie. Niet veel later belde Johan dat ook hij het wel zou zien zitten. De eerste “toehapper” kreeg uiteindelijk de rol. De film bestaat uit 13 scènes en de op deze eerste opnamedag slaagden we er toch in om er al 5 van in te blikken. Een succes. Het duurde wat lang voor het eerste shot kon gefilmd worden, maar van toen af ging het allemaal wat sneller. In de namiddag konden we nog wat genieten van het mooie weer bij de opnames langs het kanaal. Ook vaste supporter Pat kwam langs. Tot twee keer toe zelfs. Eén keer alleen en één keer met haar gezinnetje. Dit was alweer een aangename ervaring, voor herhaling vatbaar. We zetten dan ook maar meteen twee data vast voor de rest van de opnames.

(wordt vervolgd)