Regie : Olympique Dramatique
Muziek : Dominique Pauwels
Spel : Stijn Van Opstal, Geert Van Rampelberg, Koen De Graeve, Tom Dewispelaere, Stef Aerts, Bart Hollanders, Annet Malherbe, Laura Neyskens, Matteo Simoni, Rik Verheye, Tom Callens, Alain Gevaert, Bart Maris en Filip Wauters
XXXX
Genieten geblazen. Althans dat heb ik gedaan van deze bewerking van de Deense film "Adams Aebler" van scenarist Anders Thomas Jensen. Olympique Dramatique maakte er een leuke mix van tussen theater en musical. Al van de eerste minuut werd ik meegezogen in de knotsgekke wereld die Olympique Dramatique creëerde voor deze productie. Adam is een gewelddadige Neonazi die opgenomen wordt in de commune van priester Ivan in een laatste poging om iets van zijn leven te maken. Ivan blijkt een knotsgekke pastoor te zijn die in alles en iedereen altijd de goede dingen ziet. De duivel is echter nooit ver weg, zo blijkt. In het begin vraagt pastoor Ivan aan Adam wat zijn doel is in die tijd dat hij bij hem zal doorbrengen. Adam antwoordt ietwat laconiek : "Ik ga een appeltaart bakken !". Pastoor Ivan juicht dit toe en verwelkomt Adam in "zijn" wereld. We zien een tele-tubby-achtig landschap met de bijhorende heuveltje. Er huppelen zelfs konijntjes rond. Maar ook Khalid, een gewelddadige allochtoon, Gunnar, een kleptomaan en een verkrachter en een zwangere vrouw bevolken de wondere wereld van Ivan. En van hieraf zijn we vertrokken voor 2 uur zwarte absurde humor van de bovenste plank. En ik heb genoten van de eerste tot de laatste minuut. Man, man, man, wat een spektakel !
Dit was de eerste samenwerking tussen Olympique Dramatique en LOD en wat voor één. Ik zou me al zwaar moeten vergissen als beide gezelschappen niet nog eens de handen in elkaar zouden slaan. Als je natuurlijk kunt rekenen op rasacteurs als Koen De Graeve (een bij momenten hilarische Ivan), Tom Dewispelaere (als de oerdomme Gunnar (zie de scène waarin hij de GSM en de portefeuille van Adam steelt)), Geert Van Rampelberg (als stoere Khalid met een klein hartje) en Stijn Van Opstal (schitterend als Adam, de neonazi met het piepstemmetje). Neem daarbij nog de fantastische muziek van Dominique Pauwels, de leuke liedjesteksten en de hilarische danspasjes en je hebt een muzikaal spektakel die met kop en schouders uitsteekt boven de gemiddelde Studio 100-musical (en begrijp me niet verkeerd, ook daar kan ik van genieten). Hier en daar hoor ik de commentaar dat het net iets te lang duurde, maar ik had nooit dat gevoel. Ik heb mij fantastisch geamuseerd en ik zou dit stuk dan ook aan iedere theaterliefhebber willen aanraden !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten