zondag 19 april 2009

Toneelgroep Triene Wup Sente

Een koekoek in het nest
(Dale Wasserman)

Regie en bewerking : Bernard Decock
Spel : Tine Coucke, Jolien Pottie, Mieke Deley, Elisa Pottie, Philippe Devos, Kurt Soenens, Koen Gevaert, Jasper Vanwildemeersch, Koen Pottie, Filip Vanwildemeersch, Hans Huysentruyt, Guido Vanooteghem, Pieter Pottie & Filip Canfyn

XXXX

Misschien ben ik een beetje bevooroordeeld (een beetje veel zelfs), maar ik heb met volle teugen genoten van deze voorstelling. En dat heeft er misschien veel (of zelfs alles) mee te maken dat dit één van mijn lievelingsstukken aller tijden is. Iedereen kent wellicht het tijdloze verhaal van Randle P. MacMurphy (in deze versie Ronny Tanghe) die, om aan het eentonige gevangenisleven te ontsnappen, krankzinnigheid veinst en zo terecht komt in de psychiatrie, meer bepaald in de afdeling van Nurse Ratched (in deze versie Marijke Soetaert). Nurse Ratched eist keiharde discipline en MacMurphy is niet van plan om zich hierbij neer te leggen. Met behulp van zijn collega-patiënten komt hij in opstand ... Het vervolg kent u wel. En zo niet, probeer dan zeker één van deze voorstellingen mee te pikken, want het is de moeite (of anders kom je in het najaar maar eens naar Klakkeboem, want dan brengen wij onze versie van dit stuk).

Al van bij het binnen komen, zag je dat dit goed zou komen. Een heel sober, maar efficiënt decor sierde bijna de helft van de volgelopen zaal te Heule. Eigenaardig dat alle acteurs reeds op scène stonden en zelfs een babbeltje sloegen met het publiek, maar goed. En dan het begin. Groen licht op Deedee (voor wie de originele versie kent, Chief), die kronkelt terwijl hij zijn op hol geslagen gedachten probeert te ordenen. En dan maakten we kennis met de bewoners van de psychiatrie, gevolgd door het verplegend personeel. Een gewone, doordeweekse dag op de afdeling wordt verstoord door de komst van Ronny Tanghe. Het zou al te makkelijk zijn om, bij de acteurs, enkel Ronny Tanghe en Marijke Soetaert te vermelden. Beiden speelden hun rol quasi perfect en kwamen mij zeer geloofwaardig over. Maar dat zou afbraak doen aan de anderen en dat wil ik niet. Want hier werd gewoon homogeen goed geacteerd. Van de psychopatische Demoor met zijn zelfgemaakte bom tot de paranoïde Herman Van Haecke. Maar ook Bert Bruneel, Danny Kindts deden wat ze moesten doen en, heel belangrijk, hielden dit ook het hele stuk vol. Sterk. Toch nog een extra vermelding voor mijn twee favorieten : de schitterende Nico Maertens met zijn waanbeelden en een heerlijke Deedee. Wat een imposante verschijning, wat een présence.

Ook de muziek en het licht waren van een hoog niveau. Piepklein minpuntje toch was het einde, dat aan kracht moest inboeten doordat er teveel gepraat werd. Ik vind dat je dit evengoed kunt zeggen met beelden zonder dat daarbij al die commentaar moet gegeven worden. Maar voor de rest voor mij zeker een van de betere voorstellingen van het afgelopen jaar. Veel ligt natuurlijk aan het stuk. Dit is gewoon een schitterend stuk, met een meeslepend verhaal, vol tragiek, dramatiek en humor. Ik denk dat je al een heel slecht gezelschap moet zijn om dit kapot te spelen. Desalniettemin een hele mooie versie van dit verhaal gezien ! Proficiat, Triene Wup, en tot volgend jaar !

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Gisteren ook het stuk gezien. Een dikke proficiat aan alle acteurs. Immens genoten ! Een speciale proficiat aan Dédé en Soetaert !!! Klasse !!!

Anoniem zei

leuk dat jullie zo genoten hebben van dit mooi en beklijvend toneelstuk!
ik kom zeker af naar Zwevegem als jullie het spelen.

tine zei

oeps, moest niet anoniem. 't komt van ikke(Tine)