De eeuwige discussie

Gisteren hadden we leesclub. Al bij al een leuk clubje. Er wordt heel wat afgelachen en we lezen ook allemaal wel graag, denk ik. Hoewel het niet altijd makkelijk is om een toneelstuk te beoordelen vanuit de tekst. Maar toch kiezen we, jaar na jaar, op die manier onze stukken. De ene keer met wat meer bijval dan de andere keer. We kwamen uiteindelijk tot een tiental stukken die we misschien ooit wel eens zouden kunnen spelen. En toen kwam het natuurlijk : de discussie. De eeuwige discussie die ieder zichzelf respecterend amateurtoneelgezelschap vroeg of laat voert. Spelen we voor onszelf of spelen we voor ons publiek ? Spelen we alleen maar kluchten of proberen we ook eens iets anders ? Moeten we altijd maar luisteren naar ons publiek ? En als dat zo is, wie of wat in godsnaam is ons publiek ? Zijn dat die 400 die enkel en alleen maar komen om plat te gaan van het lachen of zijn dat die 100 die ook graag eens iets anders zien ? Of zijn dat misschien die andere 400 voor wie het om het even is, als het maar van Klakkeboem is ?

Ik volg grotendeels de filosofie van Klakkeboem die zegt dat we jaarlijks onze komedie moeten brengen en dat we in november kiezen voor het "betere" stuk. Tot daar 100 % akkoord. De enige bedenking die ik me maak, is of we moeten blijven kiezen voor de fameuze "billenkletser". Er zijn 1001 komedies die het publiek een ontspannen avond kunnen bezorgen, maar waar net iets meer in steekt dan in de gemiddelde klucht. En ik kan er ook inkomen dat we om de zoveel tijd een "billenkletser" moeten programmeren, maar laat ons toch ook eens proberen een andere komedie op de planken te brengen. We moeten ons publiek opvoeden. We spelen nu al een heel aantal jaren en we hebben ook de laatste jaren nogal wat kluchten gespeeld ("De slappe der wet", "Spoorloos", "The Rose Garden", "Mo tante Germaine toch", ...). Het enige wat ik wil, is een soort gezonde afwisseling tussen "billenkletsers" en andere komedies (Neil Simon bijvoorbeeld, of een Albee, of ...). En in november kunnen we dan eens iets "serieus" spelen ("Het Ware Westen", "Closer", "Een vloog over het koekoeksnest", ...).

Ik zou dolgraag regisseren, maar het liefst geen zuivere billenkletser omdat ik van mening ben dat je daar als regisseur weinig kanten mee op kunt. Dat is het enige wat ik vraag, maar zoals u wellicht al kon raden, zijn we ook nu weer niet echt tot een consensus gekomen. Dit zal wel altijd een pijnpunt blijven binnen het amateurtoneel. Maar voor de rest, een gezellige avond gisteren en ik ben er zeker van dat we een geschikt stuk zullen vinden voor de krokusvakantie van 2010. Tot dan !