Zwevegems Teater

PLAKMADAMMEN

(Michel Tremblay)

Regie : Stefan Vancraeynest
Spel : Roos Courtens, Griet Bogaert, Mia Vanoutryve, Mieke Vanoverberghe, Hilde Haerynck, Magda Callens, Hannelore Deweer, Judith Remmerie, Sylvia Delabie, Trui Verbeke & Lien Vandenbroucke

XXXX

Soms kun je genieten van een stuk alleen maar omwille van het concept of omdat het spelplezier van de acteurs (allemaal actrices in dit geval) af straalt en zich overzet naar het publiek. Eerst had ik wat moeite met het stuk, meer bepaald met de "lichtheid" ervan, met de o zo voorspelbare humor, zo voorspelbaar dat je bijna tien minuten op voorhand de clou van de volgende mop al kon vertellen. Heel dankbaar voor een publiek natuurlijk dat dubbel zo hard lacht als het een mop ver op voorhand al ziet aankomen. Veel verhaal zat er ook al niet in en doordat er zoveel actrices op scène stonden, bleef het allemaal nogal statisch ook. Een vriend van me verwoordde zeer goed mijn gevoel van pakweg de eerste twintig minuten : "Zet je een namiddag bij mijn ma en haar vriendinnen en je krijgt identiek hetzelfde te horen en te zien ...". En toch werd ik geleidelijk aan meegezogen in de gesprekjes van deze typetjes (want dat waren het wel : de betweter, de jaloerse "tinke", de opstandige dochter, de dommerik, enz.).

Het feit dat ik me toch geamuseerd heb, had ook veel te maken met het concept. De regisseur koos ervoor om dit stuk te spelen als een soort stripverhaal op scène. Met een eenvoudig getekend decor met een paar inventieve vondsten : het snoer van de telefoon dat almaar langer werd, een transistor die aan twee haakjes opgehangen werd net boven een getekend plankje en ga zo maar door. Ook de aankleding van de actrices was heel leuk. Ze hadden elk hun eigen kleur met bijpassende, hilarische pruik (zie foto). Heel leuk en kleurrijk om naar te kijken. Ook heel leuk gebracht allemaal. Ieder typetje werd goed uitgebeeld en nooit had ik het gevoel dat er ook maar één iemand uit haar rol viel. Maar dat is natuurlijk ook één van de sterktes van dit Zwevgems Teater, namelijk de homogeniteit van het spel. Ik doe het niet graag, maar toch wil ik hier twee typetjes uit halen. Ik heb namelijk vooral genoten van Marie-Josée en Rosa. Heel goed gebracht. Soms werd mijn aandacht afgeleid van de rest door het spel van deze twee. Heel mooi, maar hiermee doe ik zeker niets af van de rest. Genoten van het spel van allemaal.

Een leuke toneelavond achter de rug. Heel leuk concept, goed gebracht. Alleen jammer dat het hier zo'n simpel verhaaltje betreft waarin weinig of niets gebeurt en waarin de personages al bij al heel weinig diepgang kenden.