vrijdag 9 april 2010

Fee

Fee
(Joost Van de Kerkhove)
door Theater Platteau vzw

Regie : Joost Van de Kerkhove
Spel : Myriam Anne, Bart Claeys, Hilde Claeys, Fabiola Depoortere, Rik Popelier, Lore Sambaer, Giovanni Seynhaeve

XXXX

Ik heb dit stuk met gemengde gevoelens aanschouwd. Ik heb mij geamuseerd, daar niet van. En ik heb bij momenten goed gelachen, dat ook. Alleen was het me niet altijd zo duidelijk waar de regisseur met dit stuk nu eigenlijk naartoe wilde. In mijn ogen was dit een klucht, een dijenkletser bijna, verpakt als een familiekroniek met een hele mooie strik rond. Want, laat ons eerlijk zijn, het verhaal had eigenlijk niet zo veel om het lijf. We volgden de lotgevallen van de familie Vandenbogaerde, met dochter Fee als centrale figuur. Fee werd als jong meisje verkracht en raakte hierdoor ook zwanger van sul Filip. Wat volgde, was een opeenvolging van feesten ten huize Vandenbogaerde. Met een schrijnend moment naar het einde toe als moeder Vandenbogaerde begon te dementeren. Veel meer dan dat was er eigenlijk niet te zien. Pas op, hier is op zich ook niets mis mee, maar om van een echt hele goeie voorstelling te spreken, heb je toch net iets meer inhoud nodig dan dit.

Om één of andere reden waren de acteurs gegrimeerd in een soort zilvergrijs. Bij een aantal acteurs was die grime al heel snel verdwenen door de warmte in de zaal. De vraag is waarom je het dan doet ? Voor de rest een hele mooie verpakking van deze ... euh ... komedie. De acteurs waren allemaal goed tot zeer goed. Hier dus niets op aan te merken. Ook een paar hele leuke regievondsten (een kindstemmetje werd nagebootst door helium in te ademen, een ander personage (een buitenstaander) werd gespeeld door een masker op te zetten, een vastgebonden acteur kronkelde over de tafel als een echte slang, ...) sierden de productie. En er waren een aantal hilarische momenten zoals bijvoorbeeld de aanhef van een Afrikaanse hymne door de zwarte vriend van de broer van Fee. Kortom, een hele plezante avond beleefd met een leuk stukje theater. Alleen was er net dat ietsje meer tekort om van een superproductie te spreken.

Geen opmerkingen: