Een gewone zaterdag. Eindelijk eens niets te doen, zou je dan denken. We blijven thuis en werken in de tuin of in het huishouden. Maar, als een goeie vriend mee in de organisatie zit van een gezellig kortfilmfestivalleke, dan is de keuze rap gemaakt. Die tuin zal er morgen ook nog zijn en het huishouden zal wel nog even op ons kunnen wachten (hopelijk toch). Dus wij naar Gent, naar Ciné Public, een kortfilmfestival georganiseerd door Het Centrum Voor Beeldexpressie, waar amateurfilmmakers en studenten de kans krijgen om hun film te laten zien aan het grote publiek. Bovendien gaat het festivalletje door in wellicht de gezelligste bioscoop van Gent, met name "Studio Skoop", met een uitermate gezellige bar waar het leuk napraten is. Als amateurfilmmaker moet je echter al van goeden huize zijn om in dit festival een kans te maken. De lat ligt behoorlijk hoog en je moet het opnemen tegen o.a. een aantal wildcards die met budgetten tot € 60.000 gedraaid zijn. Dit betekent natuurlijk niet noodzakelijk dat dat een goeie film is, maar het helpt wel om een aantal dingen te bekostigen. Als wij een filmpje maken, dan mag dat weinig tot niets kosten en dan moet je vooral creatief zijn om een aantal problemen op te lossen.
Even over de films nu. Ook hier blijkt de ene film toch beter te zijn dan de andere. "De Volgende" vertrok van een leuk uitgangspunt (kinderen die voor het eerst naar het "medisch onderzoek" moeten), maar was niet sterk genoeg als animatiefilm om boeiend te blijven. "Carnival Of Souls" was de verfilming van een soort droom, eerder een nachtmerrie, maar met te weinig verhaal om de aandacht constant vast te houden. "Stilleven" dan. Een mooie, sobere film over de onmogelijke liefde tussen een pastoor en zijn kosteres, maar jammer genoeg duurde de film vijf tot tien minuten te lang. Ook "Land Of The Heroes" lijdt volgens mij aan datzelfde euvel. Een leuk uitgangspunt over kinderen in Irak die wraak willen nemen op hun pester. Heel plezant allemaal en goed gedaan ook, maar te lang om goed te zijn. "1 Vrouw, 900 Beelden" en "Blue Vic" zijn er twee om heel vlug te vergeten. "Darkness" daarentegen kon mij dan weer wel boeien. In deze animatiefilm wordt een jongetje achtervolgd door schaduwmonsters van zodra de deur van zijn kamer dichtgaat. Ook "Poes" vond ik te doen. Alleen jammer dat het verhaal op de duur niet meer zo duidelijk was. Wij konden althans niet meer volgen op het einde.
De drie beste films die wij te zien kregen, waren echter :
"Astaghfiro", een pamflet tegen de oorlog over een Irakees die in het centrum van Brussel de Amerikaanse moordenaar van zijn gezin meent te herkennen. Mooi, strak in beeld gebracht en goed geacteerd ook.
"Injury Time", een aanklacht tegen zinloos geweld dit keer. Drie hooligans van Den Antwaarp nemen wraak op een paar Standard-supporters die één van hen onderhanden namen. Uiterst gewelddadig, maar schitterend geacteerd door Mathias Schoenaerts en Jeroen Perceval.
"2", een pure no-budget amateurfilm, maar wat voor één. Een hele goeie film over een zakenman met een gespleten persoonlijkheid die een jongen aanrijdt en hierdoor de pedalen volledig dreigt te verliezen. Heel knap gedaan dit en bijzonder goed geacteerd ook.
We genoten van een heel leuk festival en hadden ook een paar leuke en interessante babbels in de gezellige bar. Voor herhaling vatbaar dit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten