Orfee

Orfee

door Toneelgroep Triene Wup Sente

 Regie : Johan Bonte

Spel : Jasper Vanwildemeersch, Ann-Sofie Decoutere, Hans Huysentruyt, Chantal Mahieu, Filip Vanwildemeersch, Anne Dewitte, Jolien Pottie, Pieter Pottie en Natasja Leenknecht

XXXX

Triene Wup bestaat 20 jaar en dat zullen we geweten hebben.  Ze kozen nochtans voor een niet zo evident stuk, met name "Orfee", een Griekse tragedie.  Hoe houd je dit in godsnaam boeiend voor een hedendaags publiek.  Welnu, ze bekeken de bewerking door Theater Froefroe (een poppentheater !) en maakten er hun eigen versie van, maar dan met mensen en niet met poppen.  En het resultaat mocht meer dan gezien worden.  Orfee en Euridice zijn smoorverliefd op elkaar.  Dat is echter niet naar de zin van Hades, de koning van de onderwereld, die zelf een oogje heeft op Euridice.  Hij laat haar halen door Charon en vraagt haar zijn koningin te worden.  Euridice weigert en smeedt een complot met Persephone, de huidige koningin van de onderwereld die haar postje bedreigd ziet, om Orfee te halen en Hades te overtuigen dat hun liefde voor elkaar echt is.  Zoals iedereen wellicht weet, loopt dit niet zo goed af (anders zou het geen tragedie zijn) ...

Euridice is blijkbaar eigenares van een ijssalon en bij het binnenkomen werd aan de toeschouwers een ijsje aangeboden.  Terwijl Euridice de mensen aanspoort om hun GSM's af te zetten, begint het stuk.  Het doek opent en je krijgt een eerste wauw-momentje.  Wat een schitterend decor.  Lange, doorzichtige gescheurde witte linten vormen de achterwand.  Rechts achteraan zien we het koor die de dolende zielen voorstellen.  Rechts vooraan zit een gitarist, geflankeerd door Orfee zelf, die de keyboards bedient.  Links zien we de onderwereld met de troon van Hades.  Hades staart voor zich uit.  Orfee begint te zingen en we zijn vertrokken voor twee uur toneelplezier.  Het verhaal kreeg de nodige dosis humor (de Elvis-imitatie, de tantekes, enz.).  Ook de gitaarmuziek ondersteunt het geheel wonderwel.  En het koor is een perfecte aanvulling op de zang van de acteurs.  Alleen jammer van het gekraak af en toe bij de draadloze microfoontjes.

Een dikke pluim ook voor Persephone, die een schitterende prestatie neerzet als koningin van de onderwereld.  En ook voor de regisseur van dienst die hier een bijzondere creativiteit laat zien.  Ook het koor en de muzikanten waren zeer goed.  Een hele mooie prestatie ter ere van het twintigjarige bestaan.