woensdag 5 november 2008

The Truman Show

Gisteren nog eens naar "The Truman Show" gekeken. Dit blijft toch een schitterende film. Een heel boeiend onderwerp op een fantastische manier in beeld gebracht. Carrey is perfect als de kinderlijk onschuldige Truman die, buiten zijn weten, de hoofdrol speelt in een soap op TV. Alle mensen rondom hem, alle inwoners van Seahaven (het ficitieve stadje van Truman) zijn acteurs. Truman gaat ongegeneerd door het leven en lijkt op het eerste gezicht gelukkig. Hij beseft echter maar al te goed dat zijn vrouw niets voor hem voelt en hij kan zijn grote liefde Sylvia maar niet vergeten. Zij was actrice in de show, maar werd eruit gezet omdat ze echt gevoelens kreeg voor Truman en wou dat dit allemaal ophield. Geleidelijk aan komt Truman achter de waarheid en wil hij ontsnappen uit "zijn" gecreëerde wereld. En Jim Carrey weet perfect de balans te houden tussen het komische en het tragische van zijn personage. Wat een acteur (fel onderschat door veel mensen trouwens) ! Ook Ed Harris is heel goed als Christoff. Ondanks de goddelijke status (als regisseur van "The Truman Show") van zijn personage, slaagt hij erin om "mens" te blijven en dat is alleen maar de verdienste van Ed Harris. Ook al zo'n onderschat acteur.

Weir is de perfecte regisseur voor dit soort films. Hij houdt ervan mensen te plaatsen in ongewone situaties ("Witness", "The Mosquito Coast", "Picnic at Hanging Rock", "Dead Poets Society", ...). De film balanceert perfect tussen komedie en drama en blijft geloofwaardig. Het lijkt zelfs alsof de geloofwaardigheid met de jaren nog is toegenomen. Het lijkt er ook meer en meer op alsof dit ooit wel eens echt zou kunnen gebeuren. En dan is er nog de muziek. Ook hier een goed evenwicht tussen klassieke muziek en een schitterende score van Burkhard Dallwitz. En natuurlijk mogen we het inventieve script van Andrew Niccol niet vergeten. Zo zie je maar dat alles goed moet zijn om een goeie film te maken : scenario, regie, muziek, acteurs, enz.

Dit is voor mij een viersterrenfilm, niet meer en niet minder. En hoe meer ik de film zie, hoe hoger hij klimt in mijn persoonlijke TOP 10 (zie volgende "post"). Meer van dat, zou ik zeggen !

Geen opmerkingen: