zondag 30 november 2008

Zwevegems Teater

DE CONCIËRGE
(Harold Pinter - Vertaling : Gerard Reve)

XXXX

Regie : Dirk Crommelinck
Spel : Eugène Delabie, Jef Depaepe, Bart Opsomer

Een beetje gemengde gevoelens bij dit stuk. Op zich een zeer mooi stuk over twee mentaal labiele broers, wiens fragiele relatie verstoord wordt door een zwerver die bij hen onderdak komt zoeken. Schitterend concept met het speelvlak in het midden van de zaal. Met een decor dat enkel maar bestond uit chaos. Alleen jammer dat er van die chaos weinig te zien was vanop de plaats waar wij zaten. Toch wel een gemiste kans. Op een bepaald moment speelde één van de acteurs vanop de grond en hiervan zagen wij niets. Ook heel origineel en inventief qua belichting. Het licht bestond hoofdzakelijk uit vier TL-lampen die boven de scène hingen, wat voor een fantastisch beeld zorgde. Dit werd ondersteund door de klassieke spots om een aantal details van het decor uit te lichten. Een dikke proficiat aan de mensen van de belichting.

Naar mijn bescheiden mening spelen alle acteurs van het ZT op een zeer hoog niveau. Misschien verwachten we dan ook soms te veel van hen. De zwerver was goed tot zeer goed, maar was bij momenten misschien te dominant aanwezig. Met de agressieve broer had ik in het begin wat moeite. Door het vele roepen en het hanteren van een soort tussentaal (tussen dialect en Nederlands) ging hier wat van zijn naturel verloren. Ik moet wel zeggen dat dit verbeterde naarmate het stuk vorderde. De derde broer dan, de autist, was subliem. Geen enkel moment viel hij uit zijn rol. Hij was zo goed dat ik op bepaalde momenten enkel naar hem zat te kijken, zelfs als de anderen aan het praten waren. Een fantastische prestatie.

Het stuk zelf dan kende voor mij wat ups en downs. Bij het begin van iedere scène dacht ik : "Waauw ! Mooi !", maar na een tiental minuutjes mocht het voor mij overgaan naar een volgende scène. En zo waren er meerdere scènes. Begrijp mij niet verkeerd, want er zaten hele sterke momenten in. En gek genoeg waren dat voor mij vooral de momenten waar er niks gezegd werd. Stilte kan zo mooi zijn op scène. Maar bepaalde dialogen duurden voor mij gewoon te lang. Kortom, schitterend concept, mooie belichting, sterk geacteerd. Maar jammer van de zichtbaarheid en de lange duur van het stuk.

1 opmerking:

Anoniem zei

Een prima recensie, Kurt ! Nog maar eens ben ik het volledig met je eens...