ABIGAIL'S PARTY
(Mike Leigh)
Regie : Elke Thijs
Spel : Lies Geldhof, Bob Van Impe, Goedele Vankelst,
Erwin Coppens & Jo De Bruyne
XXXX
SCHITTEREND !!! SUBLIEM !!! FANTASTISCH !!! Wat kan ik hier anders over schrijven ? Dit moet iedereen gezien hebben. Niet te geloven dat dit amateurs zijn. Wat een concept, het origineelste dat ik in lange tijd gezien heb. En wat een stuk, hilarisch en schrijnend terzelfdertijd.
Na wat zoekwerk kwamen we aan bij de thuisbasis van TAL (Toneelatelier Aalst), een supergezellige kleine bar ergens op een binnenkoer in het centrum van Aalst. De bar zat redelijk vol en een paar kleurrijke figuren kleurden de aanwezigen. Dit waren de acteurs. Jo (of was het Tony) nam het woord en nodigde ons allen uit om in een wagen te stappen. Hij nam ons mee naar een huis, waar we mochten deelnemen aan een feestje. De living was vrijgemaakt en wij mochten allemaal plaats nemen op een stoeltje. We kregen een glas Cava en de hapjes stonden op de tafeltjes. Overal hingen spiegels. En hierdoor kon je eigenlijk alle plaatsen in de living zien, zonder dat je van je stoel moest komen, een schitterende vondst. En toen begon het “Metatheater”. Jo (Tony) stelde het stuk en zichzelf voor en zo begonnen de acteurs één voor één zichzelf en hun personage voor te stellen. Jo vond zich zeker de betere acteur en vond dat hij de grootste rol had. Bob (Suzanne) speelde “zogezegd” voor de eerste keer en was blij dat hij een vrouw mocht spelen. Liesje (Beverly) was een beetje de schuchtere, maar mocht in het stuk wel de bitch spelen. En Goedele (Angela) was er zeker van dat zij de beste actrice was en dat zou wel blijken als we het stuk te zien kregen. Erwin (Laurent) zat in een slechte periode en wou eigenlijk liever niet meespelen, maar deed het toch om ook eens toneel te kunnen spelen. En toen begon het stuk. De acteurs transformeerden één voor één in hun personage en stuk voor stuk kwamen die figuren tot leven met hun goede en (vooral) minder goede kantjes.
Beverly en Laurent zijn getrouwd, maar Laurent ligt zo onder de sloef van de bazige, “bitchige” Beverly, dat hij zich volledig stort op zijn werk. Ze geven een feestje. Tony en Angela zijn de eerste genodigden en al vlug wordt duidelijk dat Tony Angela liever kwijt dan rijk zou zijn en dat hij eigenlijk zijn oogje heeft laten vallen op Beverly. Even later komt ook Suzanne, de buurvrouw. Zij bekijkt de hele zaak wat van op afstand, terwijl haar dochter Abigail in haar huis een feestje geeft. Dit stuk moet het hebben van zijn schitterende dialogen en de genante stiltes en die werden hier fantastisch uitgespeeld. Af en toe onderbroken door de acteurs, die gewild of ongewild uit hun rol vielen.
Het was een plezier om deze mensen aan het werk te zien. Het concept kon al niet meer stuk en als de speelstijl dan ook nog eens consequent het hele stuk door aangehouden wordt, dan kan je niet anders dan genieten van deze “zotte” bende. Waar de homogeniteit gisteren ("Alles voor de tuin") ontbrak, zat die hier perfect. Geen enkele acteur moest onderdoen voor een andere en allen respecteerden ze elkaar voldoende om niet in elkaars vaarwater te komen. Beverly was schitterend als de “bitch” van dienst, met haar ergerlijk lachje waarmee ze alles en iedereen te kakken zette. Tony een hilarische karikatuur van iets wat waarschijnlijk een man moest voorstellen. Angela vertederend als een vrouw, wanhopig op zoek naar de liefde van Tony. Een liefde, die ze ergens in hun driejarige huwelijk kwijt was gespeeld. En dan Laurent, die zowel als zichzelf (Erwin) als zijn personage (Laurent) een zielig afkooksel van een man speelde. En tenslotte Suzanne, bij vlagen hilarisch als de schuchtere buurvrouw.
Na wat zoekwerk kwamen we aan bij de thuisbasis van TAL (Toneelatelier Aalst), een supergezellige kleine bar ergens op een binnenkoer in het centrum van Aalst. De bar zat redelijk vol en een paar kleurrijke figuren kleurden de aanwezigen. Dit waren de acteurs. Jo (of was het Tony) nam het woord en nodigde ons allen uit om in een wagen te stappen. Hij nam ons mee naar een huis, waar we mochten deelnemen aan een feestje. De living was vrijgemaakt en wij mochten allemaal plaats nemen op een stoeltje. We kregen een glas Cava en de hapjes stonden op de tafeltjes. Overal hingen spiegels. En hierdoor kon je eigenlijk alle plaatsen in de living zien, zonder dat je van je stoel moest komen, een schitterende vondst. En toen begon het “Metatheater”. Jo (Tony) stelde het stuk en zichzelf voor en zo begonnen de acteurs één voor één zichzelf en hun personage voor te stellen. Jo vond zich zeker de betere acteur en vond dat hij de grootste rol had. Bob (Suzanne) speelde “zogezegd” voor de eerste keer en was blij dat hij een vrouw mocht spelen. Liesje (Beverly) was een beetje de schuchtere, maar mocht in het stuk wel de bitch spelen. En Goedele (Angela) was er zeker van dat zij de beste actrice was en dat zou wel blijken als we het stuk te zien kregen. Erwin (Laurent) zat in een slechte periode en wou eigenlijk liever niet meespelen, maar deed het toch om ook eens toneel te kunnen spelen. En toen begon het stuk. De acteurs transformeerden één voor één in hun personage en stuk voor stuk kwamen die figuren tot leven met hun goede en (vooral) minder goede kantjes.
Beverly en Laurent zijn getrouwd, maar Laurent ligt zo onder de sloef van de bazige, “bitchige” Beverly, dat hij zich volledig stort op zijn werk. Ze geven een feestje. Tony en Angela zijn de eerste genodigden en al vlug wordt duidelijk dat Tony Angela liever kwijt dan rijk zou zijn en dat hij eigenlijk zijn oogje heeft laten vallen op Beverly. Even later komt ook Suzanne, de buurvrouw. Zij bekijkt de hele zaak wat van op afstand, terwijl haar dochter Abigail in haar huis een feestje geeft. Dit stuk moet het hebben van zijn schitterende dialogen en de genante stiltes en die werden hier fantastisch uitgespeeld. Af en toe onderbroken door de acteurs, die gewild of ongewild uit hun rol vielen.
Het was een plezier om deze mensen aan het werk te zien. Het concept kon al niet meer stuk en als de speelstijl dan ook nog eens consequent het hele stuk door aangehouden wordt, dan kan je niet anders dan genieten van deze “zotte” bende. Waar de homogeniteit gisteren ("Alles voor de tuin") ontbrak, zat die hier perfect. Geen enkele acteur moest onderdoen voor een andere en allen respecteerden ze elkaar voldoende om niet in elkaars vaarwater te komen. Beverly was schitterend als de “bitch” van dienst, met haar ergerlijk lachje waarmee ze alles en iedereen te kakken zette. Tony een hilarische karikatuur van iets wat waarschijnlijk een man moest voorstellen. Angela vertederend als een vrouw, wanhopig op zoek naar de liefde van Tony. Een liefde, die ze ergens in hun driejarige huwelijk kwijt was gespeeld. En dan Laurent, die zowel als zichzelf (Erwin) als zijn personage (Laurent) een zielig afkooksel van een man speelde. En tenslotte Suzanne, bij vlagen hilarisch als de schuchtere buurvrouw.
Kortom, een heel mooi stuk, op een hele leuke, originele manier gebracht door een groep waar het barst van talent ! Meer van dit, alstublieft ! Nog, nog …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten