XXXX
Tekst : Jan Sobrie, Peter Monsaert en Chun-Hee Lommelen
Coach : Jos Verbist
Spel : Jan Sobrie, Peter Monsaert en Chun-Hee Lommelen
Ik zeg vaak : “Het leven kan toch zo simpel zijn” en dat geldt eigenlijk evengoed voor theater : “Theater kan toch zo simpel zijn”. Zet twee getalenteerde jonge mannen aan de schrijftafel en ze toveren een leuk toneelstuk uit hun mouw. Bij “Fimosis” zagen we al dat Jan Sobrie en Peter Monsaert bulken van talent. En dat bewijzen ze ook nu weer. Okee, “Fimosis” was beter maar ook “Hola Que Tal” werkt. Net zoals bij “Fimosis” wordt dit verhaal gebracht met een lach en een traan.
Dimi was een “nobody” tot hij door Marnix uit de goot geraapt werd en hij met hulp van Marnix uitgroeide tot een ster. Verkleed als vrouw, treed Dimi elke avond op en behaalt het ene succes na het andere. Dimi woont bij Marnix en dat vinden ze allebei goed zo. Ze hebben de tijd van hun leven, tot Dimi verliefd wordt op een Koreaanse paaldanseres. Marnix, die eigenlijk heimelijk verliefd was op Dimi, verliest langzaam zijn verstand en wil Dimi niet laten gaan.
Jan Sobrie is perfect als Marnix. Op het gepaste moment weet hij het publiek te doen lachen en even later is iedereen muisstil. Ook wordt er alweer gewerkt met een schitterend decor. Een gordijn van parels wordt telkens op een andere manier belicht en dat onderstreept het kitscherige van de wereld waarin Marnix en Dimi vertoeven. Ook Peter Monsaert blijft leuk als de timide Dimi, die Marnix heel dankbaar is, maar hij is een man en hij wil graag een vrouw. Zo gaat dat nu eenmaal. Een leuke voorstelling waarbij voldoende gelachen kan worden om het tragische van het gegeven te ontluchten. Een aanrader voor mensen die houden van leuk en ontspannend theater met een scherp randje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten