maandag 9 maart 2009

Die Ghesellen

Een ideale echtgenoot
(Oscar Wilde)

Regie : Patrick Mahieu
Spel : Norbert Vandercruyssen, Jan Deleersnyder, Guy Dewaele,
Jean-Pierre Vandekerckhove, Regine Vandenbogaerde, Debbie
Manhaeve, Annie Depoortere & Delfiene Beyaert

XXXX

Tijdens de cursus acteren van vorig jaar leerden we Patrick Mahieu kennen als een creatieve, chaotische geest met een groot hart voor theater. We waren dan ook reuzebenieuwd om eens één van zijn creaties te gaan bekijken. En dat werd uiteindelijk "Een ideale echtgenoot" van Oscar Wilde, gebracht door "Die Ghesellen" van Deerlijk. We herkenden de stijl van Patrick direct en dat alleen al toverde een glimlach op ons gezicht. De tekst leek bij momenten wat ondergeschikt aan het visuele, maar dat stoorde mij niet. Integendeel, het verhaal was goed te volgen en dat er af en toe een leuk stukje tekst verloren gaat, is nu eenmaal eigen aan toneel. Je kunt nooit alles horen of zien.

Lady Chevely chanteert Sir Chiltern met zijn verleden om zo haar eigen project gesubsidieerd te krijgen. Lady Chiltern komt hierachter en wil haar man verlaten. De beste vriend van Sir Chiltern, Lord Goring, maakt ook zijn opwachting en dit zorgt voor heel wat intriges en schandalen die op het einde allemaal mooi in hun plooi vallen. Dit hele verhaal werd gebracht als een soort poppenkast met uitvergrote personages en kleurrijke kostuums (die perfect pasten bij ieder personage). Iedere beweging, iedere stap leek goed voorbereid en werd ook perfect uitgevoerd en vertaalde wat de personages op dat moment voelden of zeiden. De acteurs bewogen zich voort in een sober, maar leuk en kleurrijk decor dat voldoende mogelijkheden bood om vrijuit te bewegen en om zich in uit te leven. Ieder nieuw personage dat zijn opwachting maakte, zorgde voor hilariteit. Lord Goring met zijn stokje, zijn vader, de brombeer met een fantastisch kostuum, lady Markby met haar karretje, Miss Mabel met haar kleurrijk kostuum en haar leuke danspasjes, ... Zo had ieder personage wel één of ander attribuut. Elk voor zich hadden ze ook hun eigen manier van bewegen, maar dit werd nooit vervelend omdat er telkens el een nieuwe beweging geïntroduceerd werd. Het hielp ook dat er heel wat geschrapt is in de tekst waardoor je de tijd niet kreeg om je te beginnen ergeren aan bepaalde zaken.

Hele leuke regie dus, maar het moet gezegd dat ook de acteurs dit perfect brachten. Er werd vrij homogeen geacteerd, op misschien één of twee na, maar dit stoorde nooit. Leuk stuk, leuke regie en goed gebracht. Mijn eerste kennismaking met "Die Ghesellen" was meer dan geslaagd.

Geen opmerkingen: