woensdag 18 juni 2008

De liefde speelt geen eerlijk spel ...

Het kan nu wel zijn dat de liefde geen eerlijk spel speelt, maar ze heeft er gisteren wel voor gezorgd dat ik een klein beetje mezelf ben tegengekomen. Maar dat is goed. Als je veel met theater en acteren bezig bent zoals ik, dan ben je soms zodanig gefocused op je eigen kleine wereldje dat je de rest niet meer ziet. Dan is het goed dat er af en toe eens iemand afstand neemt en je wijst op hetgeen je minder goed doet, waarvoor dank, Patrick. Niemand is perfect (of toch bijna niemand) en het is goed dat we dit allemaal beseffen.

Maar goed, ik denk dat Patrick gisteren iedereen wel degelijk gewezen heeft op hetgeen hij of zij beter kan of zou moeten kunnen doen. En daarom wil ik het nu toch nog even hebben over al de positieve zaken die ik gisteren gezien en gehoord heb. Eerst en vooral wil ik nogmaals zeggen dat het bijzonder leuk is om met zo'n groep gemotiveerde mensen samen een cursus te volgen. Iedereen gaat ervoor en er wordt ook geen kritiek op elkaar gegeven. Het is een toffe groep, daar had Patrick gelijk in. Daarenboven tiert de creativiteit welig in een groep als deze. Na de wekelijkse (altijd maar grappiger wordende) opwarmingsoefeningen, mochten we gisteren opnieuw op scène aan het werk. Eerst moesten we een emotie (of een uiting daarvan) van elkaar aanvullen. Dit leidde tot een aantal hele mooie "schilderijtjes". Hieraan koppelde Patrick dan wat tekst en we waren alweer vertrokken !

En tenslotte het moment suprême : we moesten allemaal op onze eigen manier "De liefde speelt geen eerlijk spel ..." brengen. Bijzonder leuk ! Tine bracht het op een "slechte", overdreven groteske manier. Pat deed het gewoon, heel natuurlijk. Goed hoor, tante Pat. Beatrijs was voor mij de eerste grote verrassing : als een lichtvoetige deerne dartelde ze over het podium heen en weer. Ze debiteerde haar tekst met een zodanige gelukzaligheid dat iedereen een glimlach niet kon onderdrukken. Griet onderging een ware metamorfose en bracht ons de tekst als een gefrustreerde, boze heks die, als het nodig is, voor niets of niemand terugdeinst. Heel sterk hoor, Griet ! En dan een schitterende interpretatie van Gwenn. Als een volwaardige hagedis bewoog ze zich voort op het podium. En haar tekst bracht ze achterstevoren. Fantastisch gewoon ! Super, Gwenn !

Leuke cursus ! Ik heb alweer heel wat bijgeleerd. Ik hoop dan ook van jullie hetzelfde ! Tot zaterdag !

2 opmerkingen:

Beatrijs zei

'T is inderdaad een fantastische groep om samen de cursus mee te volgen.En ik ben ook wel wat van mezelf geschrokken gisteren, en daar leren we van...
Ik denk dat Buetje bijna zot komt als we aan het lopen zijn, want van de eerste minuut dat we aan het lopen zijn tot de laatste ben ik over die cursus bezig (sorry Mie).

Griet zei

Hey, tof bericht!
Ik zal maar met de deur in huis vallen Kurtje, je hebt het er ook prima van af gebracht, zunne!!!! We werden er met z'n allen een beetje stil van! Nu nog Paul, hé!
Het is echt een hele toffe bende om samen gek te doen, samen grenzen te verleggen, samen stil te staan bij ons lichaam (Wie van ons kent nu de kubus van Laban nog niet?), bij onze taal (incl. onze 'kathedraal'hihi, onze resonantieholtes, onze buikademhaling, ...), samen héél veel plezier te hebben, maar ook héél veel bij te leren over wat ons dierbaar is: acteren!!
Eigenlijk zou je, zoals Patrick zegt, zin hebben om een toonmomentje in elkaar te boksen. Samen iets brengen met ons achten! Zou toch leuk zijn,niet? Maar God, wanneer zouden we dit dan weer moeten doen? Er is nog zo verschrikkelijk veel dat ik zou willen doen!
Ik hoorde vanmorgen op StuBru dat de mens van tegenwoordig net iets meer tijd spendeert aan z'n hobby, dan aan z'n werk... hmmm... allé gij!!!