...een ... wat is dit?Ik ga heel langzaam met mijn vingers naar mijn been. Iets zit heel diep in mijn been vast. Ik tracht het voorwerp uit mijn been te trekken, maar het lukt mij niet. Het lijkt op ... een deksel van een conservenblik! Jezus! De tranen rollen over mijn wangen! Wat gebeurt er met me...een deksel van een conservenblikje! Nee, niet nog eens! Niet met jou! Mijn gedachten gaan naar vorige zomer! Ik hoef maar over mijn handpalmen te wrijven om herinnerd te worden aan de schade die mij werd toegebracht. Maar de grootste schade was niet de lichamelijke. Wat ik was kwijtgeraakt, afgelopen zomer in die donkere kelder, was mijn gevoel onoverwinnelijk te zijn! Mijn zelfvertrouwen! Een jaar heb ik nodig gehad om het van me af te zetten...en nu begint het allemaal van vooraf aan? Nee!!!!
Plots... Een helse pijn! Een tweede deksel doorboort mijn lichaam! Ter hoogte van mijn sleutelbeen. Ik bijt op mijn tanden! Ik laat me geen tweede keer vernederen. Ik trek het deksel uit mijn schouder. Het bloed stroomt uit m'n lichaam. Ik kijk naar het almaar feller wordend licht. Plots hoor ik je! Je stem! Je schreeuwt! ...Of niet? Misschien denk ik enkel dat ik je hoor! Ik kom je halen, hoor je me? Ik kom je halen! Jou raak ik niet kwijt! Nooit!
3 opmerkingen:
Dat waren geen 3 dagen, Kurt. Een onverwacht vervolg... I like it... Ben al aan het nadenken...
Van een heel onverwacht vervolg gesproken. Hier moet ik toch ook wel eens over nadenken. Hoe ga je hierop verder. Geef me nog wat tijd. Ik vind wel iets. Voorlopig een kleine writer's block, denk ik. Wie zich geroepen voelt, ...
Misschien wel een idee voor een titel : "De Hotelkamer" ?
Een reactie posten