Voor deel II moet je in de reacties kijken op het bericht van Griet : "Zin in een spelletje ?". Deel II werd verzonnen door Pedro. Ik ga verder met deel III ...
... verdwijnt de maan buiten. Heel snel komen een heel aantal wolken voor de maan. Precies alsof de maan niet wil zien wat er hierbinnen allemaal gebeurt. Vreemd, heel vreemd. Het is een ruime kamer en alvorens ik bij het schilderij ben, kijk ik nog één keer om naar jou. Je ziet er goed uit. Ik bedenk hoe goed we het eigenlijk hebben samen. Ik tover mijn mooiste glimlach tevoorschijn en jij lacht terug. Ik draai me om naar het schilderij en er staat nu een grote grijns op het gezicht van de vrouw. Het lijkt net alsof ze me aankijkt met die grote ogen van haar. Het is nu ook heel donker buiten en in de verte horen we donderslagen. En dan een flits. Alle lichten gaan uit. Ik haal mijn sleutelhanger met ingebouwd lichtje uit en schijn rond in de kamer. Ik ga naar het bed en ... jij bent verdwenen ... Ik draai me opnieuw om in paniek en zie dan dat er nu een groot gat zit waar even voordien dat schilderij zat. Ik probeer eerst nog de deur te openen, maar die zit muurvast. Er zit niets anders op dan in het gat te kruipen. Ik doen een paar stappen en val dan naar beneden. Ik lig precies op een grote glijbaan. Het lijkt wel alsof ik uren aan het glijden ben. Uiteindelijk kom ik niet onzacht op de grond terecht ! Ik steek m'n lichtje aan en kijk rond mij. Ik zit in één of andere onderaardse grot. Een lichte vorm van paniek maakt zich van mij meester en het enige waaraan ik kan denken op dit moment, dat ben jij. Ik sta heel voorzichtig recht en ...
Ik weet eigenlijk niet of het nodig is dat we iemand aanduiden om verder te vertellen. Ik geloof niet dat we met twee op hetzelfde moment gaan beginnen. Dus, wie zich geroepen voelt, ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten